Skírnir

Volume

Skírnir - 01.04.1917, Page 38

Skírnir - 01.04.1917, Page 38
■‘Skdrnir] ís'land og Norðurlönd. 145 rsænska nýlendan, sem varð kjarninn í rússneska heims- ríkinu, og heldur ekki hin voldugu ríki Dana og Norð- manna á Bretlandseyjum og Frakklandi, en það er norska mýlendan á íslandi, lítilsmegandi gagnvart öðrum þjóðum ær á völdin og máttinn er litið, en það er nú samt einasta norræna nýlendan þar sem sjálfstæð norræn menning hefir :getað haldist, og okkar litla þjóð hefir gert hvað í hennar valdi stóð til að endurgjalda okkar gamla móðurlandi, ’Noregi, með því að vernda hina fornu sameiginlegu tungu 'vora, og minningar fornrar frægðar, og þá um leið margt -og mikið um hinar bræðraþjóðirnar. A þennan hátt er Island orðið eitt af þeim böndum, sem tengir norrænu þjóðirnar hvað mest saman; það er gamalt orðtæki að allar leiðir liggi til Rómaborgar — en í sögu Norðurlanda iiggja allar leiðir til Islands. Mig langar nú samt ekki til þess að fara að útmála hér fyrir okkur ágæti forfeðra vorra. Við Islendingar á tuttugustu öldinni stundum auðvitað vandlega fornmál okkar, bókmentir og menning, en það gerum við auðvitað fyrst og fremst sjálfra okkar vegna og ekki vegna bræðra- þjóðanna, enda þótt það geti komið fyrir að þær geti haft gagn af því, og líka af andlegu lífi okkar nú á dög- um. Miklu fremur vildi eg minnast á það livað við Is- lendingar eigum að þakka hinum norrænu þjóðunum. Fyrst vil eg þá byrja á þeirri þjóð, sem við erum gestir hjá þessa daga. Hvað á ísland Noregi að þakka! Já, hvað á barnið móður sinni að þakka? Við eigum Noregi að þakka það að við erum til, fjöldinn allur af forfeðrum vorum er þaðan kominn, enn mælum við á hina fornu tungu Norðmanna, það sem þeim er heilagt úr minningu liðins tíma er um leið heilagt fyrir okkur. Þegar við íslendingar komum til Vestur-Noregs, i Sogn og í Harðangur, þau héruð, sem flestir forfeður vorir eru komnir frá, þá er það sem einskonar pilagrímsferð fyrir okkur, og okkur vii'ðist fólkið vera svo líkt að útliti og líkamsburðum löndum okkar heima, og eg býst við því, að ef grenslast væri vandlega eftir þvi, myndi það sýna 10
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119

x

Skírnir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.