Skírnir - 01.04.1917, Síða 49

156 ísland og Norðurlönd. [Skirnir
lægari, og að heitir hafstraumar gerðu loftslagið á Islandi
tiltölulega hlýtt, svo að við þyrftum ekki að grafa okkur
niður í snjókofa, éta tólgarkerti og fremja ýmislegt af
þeim sóðaskap, sem stundum er sagt að við gerum okkur
seka í. Því miður eru fremur fáar bækur um ísland á
norrænum málum, á þýzku og ensku eru til ágætis rit,
en fiestir þeir Norðurlandabúar, sem ferðast þangað, eru
annaðhvort menn sem ferðast í verzlunarerindum, dvelja
skamma hríð í kaupstöðunum, og komast ekki í kynni við
alþýðu manna svo nokkru nemi, eða þá það eru menn
sem ferðast sér til skemtunar, og flestir þeirra láta sér
nægja að ferðast venjulegu leiðina ura Suðurlandið til
Þingvalia og Geysis, sem liggur gegnurn sum ófrjóvustu
og fátækustu héruð landsins, og þeir snúa svo aftur til
átthaga sinna og balda að Island sé að rnestu leyti eyði-
mörk, sem ómögulegt sé að rækta upp; mörgum þykir
náttúran svipmikii, en fáir eru þeir sem kynnast öðrum
mönnum en veitingamönnum og leiðsögumönnum ferða-
manna. Ef svo kann að koma fyrir að þeir neyðast til
að gista á sveitabæ, í héruðum þar sem livergi er til
gistihús, þá sakna þeir þeirra þæginda sem þeir eru vanir
við, og þeir af þeim sem eru af náttúrunni gæddir minna
langlundargeði fara þá að hrópa okkur út fyrir menning-
arskort, sóðaskap og margt fleira, auðvitað einkum menn
sem ef til vill aldrei hafa komið inn í bóndabæ í sínu
eigin landi, og að eins þekkja fátækt, stranga líkamsvinnu
og venjur sveitalífsins af sögum annara. Svo eru líka til
menn, sem halda að við séum hreinustu englar, glæsilegir
víkingar, fullir af dug og skáldlegu fjöri — og þegar
þeir svo sjá að við erum fátækir og ekki séilega öðru
vísi en aðrir menn, þá hrekkjast þeir á okkur og dæma
okkur miklu harðara en við eigum skilið.
Ef hinar norrænu þjóðirnar vildu gera alvarlega til-
raun til að kynna sér ísland, eins og það er nú, þá held
eg að bezta ráðið væri að senda þangað áreiðanlega og
duglega menn í leiðangur, láta þá dvelja þar nokkur ár
og safna ýmsu um náttúru, landshagi og menningu lands-
ins, og gefa svo út skýrslu um rannsóknirnar. Eg held