Skírnir

Årgang

Skírnir - 01.04.1917, Side 66

Skírnir - 01.04.1917, Side 66
^SMrnir Jón Stefánsson. 173 lits, hár og skegg jarpt, en gránaði raeð aldrinum. Höf- ’uðlagið fagurt, hnakkinn beinn niður, ennið bratt. Svip- mikill og dáfríður sýnum. Augun grá og köstuðu gletnis- :glömpum, en hýr, brosmild og yfirbragðsheið, þegar gleði bjó í hug. Nefið stutt og gilt fram; virtist það og svip- urinn allur belgjast út og neistar brenna úr augum, er ’honum rann í skap. I skjótu bragði virtist framkoman eigi ósvipuð fornu Islandsgestunum við hirð Noregs konunga, sem settust utarlega og höfðu yfir sér »hött síðan«, til þess er á þá var yrt. Var í fyrstu þungbúinn, fáorður og eigi alúðleg- ur, og andaði svipað og frá Grími Thomsen, og þeim mönnum, sem eru »fastir í skapi og fornir í máli«. — Mynd J. St. mun þannig hafa brent sig fastast í endur- minningu margra við fyrstu kynni og á mannamótum. En þegar áhrif hans eigin hugsana, eða málefni þau, sem fyrir lágu, hituðu og yrtu á hann, þá kastaði hann skjótlega kuflinum. Og þá duldist engum af yfirbragði og ásýnd allri, að þar talaði skáld og tilfinningamaður, hnittnum, ákveðnum orðum; stuttum, stökum setningum. Það var skapi hans samkvæmast að taka jafnan eld- snarplega í strenginn, og fylgja málstað sínurn af ein- beitni. Svara drjúglega fyrir sig í viðræðum, og af eng- um vanefnum, freiuur en hirðgestirnir forðum. Enda bergði hann heilsudrykk sinn af brunni fornsagnanna, og bafði þar hitann úr, taldi sér það jafnmikla nautn og heitt-trúuðum manni bænirnar. »Að eðlisfari var eg helzt- gefinn fyrir fornfræðagrúsk, en síður fyrir búnað. Skuld- var og heldur féfastur. Ódæll og fjörugur í æsku, óhag- stæður og eigi hlífinn í orðum. Blóðheitur og hneigður til nautna«. — Gefinn var hann fyrir vín, einkum á efri arum, en neytti þess í hófi og eigi rierna í samkvæmum °g ferðalögum. Stórlyndur og fráleitur að þola að sér væri troðið um tær eða gefin olnbogaskot, sizt af þeim, sem ruddust fram í nafni valda, auðs og almennra venja. Sérlega tilfinningaríkui» og næmur. Unni persónufrelsinu ,0g um fram alt skoðanafrelsinu.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119

x

Skírnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.