Skírnir - 01.04.1917, Qupperneq 116
Skírnir] Ritfregnir. 22?
d. benda á bls. 81, þar er sagan sögð til 1916 og svo er á my-
nörgum stöðum.
Höf. á afarmikið og fágætt myndasafn af Reykjavík frá ýms-
um tímura. Eg hefði óskað þess að bókin hefði fengið meira að
njóta þessa ágæta safns en raun hefir á orðið. En það, að svo er
eig!; mun vera vegna kostnaðar við útgáfuna.
Á ekki allfáum stöðum hefi eg orðið þess var, að höf. hefir
leiðrótt þá, er áður hafa ritað um eitthvað, er hann vlkur að. Er
það ekki eingöngu í þeim efnum, er beint varða sögu bæjarins,
heldur og í ættfærslu manna. Kosið hefði eg, að hann hefði gert
nokkra grein ýmsra Islendinga, er settust að hér f Reykjavík á
fyrstu árum bæjarins, og voru þvf riðnir við margt í bænum eða
ættfeður margra hór. Skal eg nefna sem dæmi Teit vefara, Egil
Saudbolt og Einnboga Björnsson, og veit eg að höf. var það bægð-
arleikur, ef hann hefði svo viljað.
Höf. er ekki viss um, við hvern Kæmnergade (bls. 66) var
kend; það er án efa við Guðmund Pótursson. Þann galla hefi eg
orðið var við, að skráin yfir mannanöfnin aftan við bókina er ekki
fullkomin. Það vantar t. d. Pótur Bárðarson, og Teitur vefari
kemur fyrir á bls. 91. En smámunir eru þetta.
Aftan við bókina er prentað sem fylgiskjal útmæling undir hinn
nýja kaupstað í Reykjavík, dagsett 12. febrúar 1787. Það má
heita svo, sem skjal þetta hafi öllum verið ókunnugt, þar til í
fyrra sumar. En skjalið er mjög merkilegt. Það ber með sór, að
bænum hefir verið mælt út alt Arnarhólstún fyiir neðau traðir, en
það mótar fyrir þeim hjá Safnahúsinu, og uppdrátturinn, er fylgir
bókinni, sýnir Ijóslega land bæjarins. En á bærinn þá ekki landið
enn? Eg hefi ekki haft spurnir af því, að hann hafi látið það
aftur af hendi. Hór er um mikið fó að ræða, og vonandi að full-
truar bæjarins haldi rétti hans eins fast fram og þeir álíta fært.
Áð endingu vil eg þakka höf. fyrir ritið. Eg er aannfærður
um, a‘ð enginn fróðleiksfús maður sér eftir þeim bókakaupum, held-
ur telur því fó mjög vel varið. Og livetja vil eg alla, er sagn-
fræði unna, að eiga ritið; það má heita að það só ómissandi
fyrir þá.
Pétnr Zoplióníasson.
Þnlur. Eftir Theodóru Thoroddsen. Myndirnar eftir Guðm.
Ihorsteinsson. Prentsmiðjan Gutenberg 1916.
Þetta er ágætt verk í sinni röð og. hreint nýnæmi. Tveir lista--