Valsblaðið - 11.05.1961, Síða 47

VALSBLAÐIÐ
45
láta brennuna fara fram. Er þetta gott dæmi um samheldnina og áhug-
ann um þessar mundir.
Brotið upp á verkefnum.
Árið 19S2 var ekki sérlega viðburðaríkt, nema hvað leikir og mót
gengu sinn vanagang og þannig haldið í horfinu.
Ilins vegar hefur stjórnin tekið til meðferðar vallarmálin og leitað
til bæjarins um leyfi fyrir svæði til að ryðja og fengið vilyrði. Valur
gat eiginlega aldrei sætt sig við það, að vera vallarlaus, eftir að hafa
orðið að láta af hendi völl sinn á Melunum. Svæði þetta, sem um var
rætt, var við svonefnt Haukaland við enda öskjuhlíðar.
Þjálfaramálið var alltaf mikið vandamál og erfitt að fá menn með
kunnáttu og sérþekkingu á knattspyrnu. Úr þessu rættist þó þetta ár,
er stjórninni tókst að fá Reidar Sörensen til þess að taka að sér þjálfun
hjá félaginu. Var þetta mikið happa fyrir knattspyrnuna í Val, að
fá hann til að kenna og var hann fastur rnaður næstu 4 árin. Bar
kennsla hans mikinn árangur og vissulega hefur áhrífa hans gætt líka
innan hinna félaganna, sem óbeint gátu fært sér í nyt það sem hann
kendi Valsmönnum. Reidar var strangur þjálfari og lagði mikla á-
herslu á smáatriðin, sérstaklega hvað við kom knattleikni. Allt þetta
vann Reidar í öll þessi ár, án þess að taka eyri fyrir.
Reidar stundaði töluvert knattspyrnu í Hamborg á námsárum sínum
þar og þekkti íþróttina út og inn, og hafði lesið mikið um hana. En
kunnastur var hann hér, áður en hann kom til Vals, fyrir afrek sín
í frjálsum íþróttum, en sum þeirra voru mun betri en gildandi íslands-
met, en þar sem hann var norskur ríkisborgari, var ekki hægt að stað-
festa þau sem met hér. Sörensen var þá starfandi í ÍR.
Skíðamálin komu líka á dagskrá stj órnarinnar og farið var að tala
um, að koma á skíðaferðum „til að efla samheldnina rneðal knatt-
spyrnumannanna, og í því er líka góð þjálfun“ eins og það er bókað.
þá er líka farið að vinna að undirbúningi að því, að taka á móti knatt-
spyrnuliði frá KFUM í Danmörku og endurgjalda móttökurnar árið
áður. Af því gat ekki orðið 1932, en ákveðið að það kæmi næsta ár.
Sigursælir norðurfarar.
Ungu mennirnir, sem höfðu fært Val fyrsta sigurinn 1930 í íslands-
móti og mótum þar á eftir, hafði ekki verið stök bára, sem skolaði
félaginu fram á við. Það má segja, að þær hafi risið ein af annarri á
þessum árum. Sú nýja, sem næst kemur, tekur að láta á sér bera 1929.
Þriðji flokkur vinnur þá fyrsta þriðjaflokksmót, sem Valur vinnur.
Þeir halda saman margir, og nýir bætast við. Það er eins og að það
sé orðið þröngt um svona tápmikla karla. þeir komast ekki að í meist-
araflokki. Þeir eru sigursælir og þeir vilja meiri verkefni. Á árinu
1932 má segja að það haldi þeim engin bönd. Aðgerðaleysið er eitur í
þeirra beinum, þeim finnst lítið fyrir þá gert og þá sameinast þeir um
að fara í ferðalag til Akureyrar, sem í þá daga var ekkert smáfyrir-
tæki. Það er ekki meira en svo, að hinir eldii hafi trú á „fyrirtæk-
inu“, en láta þó afskiftalaust. Sjálfir munu piltarnir hafa annast
Undirbúning allan og jafnvel bréfaskriftir norður, en fengu þó stimpil
og undirskrift „ráðandi manna“. Þetta varð ekki hindrað. Förin var
farin og enn þann dag í dag nýtur Valur krafta sumra þessara manna
og má segja að för þessi hafi verið tímanna tákn um orku og vilja,
sem var að leysast úr læðingi á þessum árum.
ing“. Þetta var síðasti leikur félagsins
fyrir Alþing'ishátíðina sem hófst 26.
„Og nú lágu allir vegir til Þingvalla
eins og Rómaborgar forðum. Þúsund-
um saman streymdi mannfjöldinn þang-
að.“ Og það var mikið um að vera á
Þingvöllum þessa júní daga 1930, þegar
um 30 þúsund manns dvöldu þar.
En hér verður þessarar hátíðar ekki
minnst. Ég vil aðeins minna á þá
„skemmtilegu tilviljun“ að árin 1930
og 1944 er Valur Islandsmeistari.
Þann 1. júlí leikur svo Valur við
Vestmannaeyinga og sigrar með 3 mörk-
um gegn 1. Næst hefur Valur svo leikið
við Fram, en mig skortir tölulega út-
komu þess leiks, en Valur vann.
Þriðjudaginn 7. júli er svo í Morgun-
blaðinu grein sem heitir „Knattspyrnu-
mót Islands“. Þar segir m. a.:
„Er þegar hægt um það að segja
hverjir muni leika er Valur og K. R.
hafa fengið jafna vinninga, en engu
verður um það spúð, hvor þessara
keppinauta verður ofaná.“ Er nú gang-
ur mótsins rakinn í stórum dráttum,
sagt frá leikjum Vals við Víking og
Vestmannaeyjar. „Var það spá margra
eftir þann leik að til úrslita mundi
draga milli K.R. og Vals Voru Vals-
menn fráir á fæti og vaskir í sókn“.
Síðan heldur greinin áfram og líkur á
þessum orðum. „Eins og' sjá má standa
leikar svo, að úrslitaleikur mun háður
milli K.R. og Vals. Væri þess þá að
vænta, að menn fjölmenntu suður á
v.öll, því vafalaust verður leikurinn ein-
hver sá mesti, sem hér hefur verið háð-
ur í langan tíma“. Þetta segir plús og
mínus í grein sinni.
Og fimmtudagurinn 10. júlí rennur
upp og fyrir höndum er úrslitaleikur ís-
landsmótsins og' hann vekur greinilega
eftirtekt í bænum. Leikurinn er til-
kynntur með stórum og fyrirferðar-
miklum auglýsingum, hljóðandi eitthvað
á þessa leið. „Uslitaleikur um nafnbót-
ini „bezta knattspyrnuféiag- íslands"
verði í kvöld milli Vals og K.R.“ Og
ennfremur „Undanfarin sjö ár hefur
aldrei verið háður jafn spennandi leik-
ur og i kvöld“.
Og leikurinn er ræddur í blöðunum,
sem hvetja lesendur sína til að fara út á
völl. Og Alþýðublaðið segir:
„Verður áreiðanlega mjög skemmti-
legt að sjá þessi tvö ágætu félög keppa
um nafnbótina „bezta knattspyrnufé-
lag íslands". Ættu bæjarbúar að fjöl-
menna suður á íþróttavöll í kvöld.“
Morgunblaðið segir:
„Verður vafalaust mikið kapp í þeim
leilc, því bæði félögin eru skipuð ágæt-
lega æfðum mönnum“.
Og hvað er svo að gerast í bænum