Valsblaðið - 11.05.1961, Qupperneq 50

48
VALSBLAÐIÐ
mikill íyrir hina mörgu áhorfendur —
einkum var samleikur K. R. manna
dáður og hvatleikur Vals — Valsmenn
treysta auðsjáanlega mest á kraft og
flýti — Valsmenn eru bráðduglegir og
ef þeir leggja meiri rækt við samleik-
inn, þá verður tilhlökkun fyrir knatt-
spyrnuunnendur að horfa á leik þessara
tveggja félaga í framtíðinni.
Pétur Kristinsson
Binn af endurreisnarmönnunum frá
1920 og fylgdi því svo eftir að eiga
einn rnestan þáttinn í sigrinum 1930.
Góður félagi, stjórnarmaður, formaður
1932.
í fyrri hálfleik lékur Valsmenn með
vindi — en þá hertu Valsmenn sig og
gerðu mörg áköf áhlaup sem enduðu
með því að Jóhannes skaut knettinum
laglega í mark K. R. — Boltinn lá á
næsta augnabliki í marki Vals og hrifn-
ings manna komst á hástig.
Síðari hálfleikur byrjaði með sókn
Vals og áður en Siggarnir, hinir ágætu
bakverði K.R., fengu áttað sig, tókst
Jóni Eiríkssyni útherja Vals, sem er
skemmtilegasti og sennilega bezti leik-
maður þeirra, að brjótast gegnum varn-
arlínu K. R., og skjóta knettinum svo
laglega fyrir fætur Jóhannesi, að hann
komst í ágætt skotfæri, sem hann nýtti
vel og Eiríkur markvörður K.R. fékk
ekki varið mark sitt.
K.R. sinnaðir áhorfendur treystu því
að K.R. mundi nú kvitta fyrir og jafn-
vel vinna fullan sigur af gömlum vana.
Einkum var það Pétur, sem stóð eins
og klettur úr hafinu og sem áhlaup
K. R. brotnuðu á. En þó var það mark-
vörður Vals, Jón Kristbjörnsson, sem
var bezti maðurinn í varnarlínu þeirra.
Varði hann mark Valsmanna snilldarvel
og var beztur, þegar mest reyndi á, en
oft skall hurð nærri hælum. — Vals-
menn ætluðu auðsjáanlega ekki að láta
sigurinn ganga sér úr greipum.
Daníel og Björgvin úr liði K.R. höfðu
liorfið þegar hægt var. Um þetta segir í fundargerð: „— Sökum hinn-
ar illræmdu kreppu og gjafabanns kaupmanna á hlutaveltur, treysti
stjórnin sér ekki til að leggja út í nein fjáröflunarfyrirtæki á árinu.“
Þetta var í sannleika ekki efnilegt, þar sem félagið ætlaði að ráðast
í það að bjóða hingað knattspyrnuliði frá KFUM í Danmörku.
Var það í fyrsta sinn, sem einstakt félag ræðst í slíkt og því ekki
að vita, hvernig þessu reiddi af fjárhagslega. Það bætti ekki úr skák,
að KR lét Val vita endanlega, aðeins tveim dögum áður en liðið kom,
að þeir mundu ekki leika við það eins og óskað hafði verið. Var þetta
hið mesta reiðarslag, því KR var þá annað langsterkasta liðið hér.
Fjárhagslega slapp Valur þó vel útúr fyrirtækinu.
Flokkurinn kom hingað 15. júlí 1933 og hélt hann til í Málleysingja-
skólanum, meðan hann dvaldizt hér, en Valsmenn og Danir hér bú-
settir, tóku gestina í fæði heim til sín og fór mjög vel á því.
Um heimsókn þessa segir Hólmgeir Jónsson m. a.:
„— Félagar Vals fjölmenntu á hafnarbakkanum til þess að bjóða
KFUM-Boldklub velkominn. Við það tækifæri fluttu ræður þeir séra
Friðrik Friðriksson og Ben. G. Wáge forseti ÍSÍ. Móttökuhátíð var
gestunum búin í húsi KFUM og þeim tilkynnt dagskráin meðan þeir
dveldust hér.
Sunnudaginn 16. júlí bauð séra Friðrik flokknum suður í Kaldársel.
Þar var fyrir hópur KFUM-manna úr Hafnarfirði, og veittu þeir af
mikilli rausn. Síðan var gengið um nágrennið og það skoðað og að
endingu farið í helli mikinn, sem er í hrauninu. Séra Friðrik sagði
þar magnaða draugasögu í myrkrinu, og voru víst flestir fegnir að
sjá dagsljósið aftur!
Næsta dag var gestunum sýnt það markverðasta í bænum, svo sem
nýi bamaskólinn, þvottalaugarnar, sundlaugarnr, Alþingishúsið o. fl.
Um kvöldið var fyrsti leikurinn við Víking, sem lauk þannig að Dan-
íslandsmeistarar 1933. ----- Aftari rö5S, f. v.: Hrólfur Benediktsson, Hólmgeir
Jónsson, Frímann Helgason, Olafur SiguríSsson, Reidar Sörensen þjálfari, Jón
Eiríksson, Oskar Jónsson, Agnar BreitSf jöríS, Gísli Kœrnested. Fremri röíS:
Grímar Jónsson, Hermann Hemannsson, Jón Kristbjörnsson, (innsettur á mynd-
ina, því han lézt tveim dögum eftir úrslitaleikinn), Jóhannes Bergsteinsson og
Magnús Bergsteinsson.