Valsblaðið - 11.05.1961, Qupperneq 57

55
VALSBLAÐIÐ
veikin hafði fljótt komið í heimsókn og urðu margir uppteknir af
henni og er hægara sagt en gjört, að losna við hana aftur. Menn börð-
ust við óvætt þenna, með óhljóðum og uppsölu, en létu sig í milli dreyma
um betri lífdaga!
Komið var við í Færeyjum, en ekki varð úr kappleik, sem betur fór,
því flokkurinn var ekki vel fyrir kallaður. Þar að auki voru Færey-
ingar í knattspymuleiðangri á Shetlandseyjum.
I Færeyjum kom um borð dansflokkur, sem ætlaði til Noregs, til
þess að sýna þjóðdansa. Ekki höfðu dansararnir svefnrúm, en þeir létu
það ekki á sig fá og þegar aðrir fóru til ,,kojs“ dönsuðu þeir sem ákaf-
ast og stóð svo næstum alla nóttina, svo lítið varð úr svefni.
Skúraleiðingar voru meðan siglt var inn Bergensf jörðinn og naut
Iiin fagra innsigling sín ekki.
1 Bergen tók formaður „Djerv“ á móti flokknum, og voru menn sann-
arlega fegnir að hafa fast land undir fótum.
Daginn eftir var borgin skoðuð, en um kvöldið var keppt við
Djerv. Áður en leikurinn hófst afhenti fyrirliði Djei’v, Val fána félags-
ins til minningar um leikinn. þvínæst var leikinn íslenzki þjóðsöng-
urinn og sá norski.
Var þetta hátíðlegt augnablik, og í fyrsta sinn sem „Ó guð vors
lands“ hljómaði yfir leikvangi. þetta var í annað sinn, sem Vals-
menn léku á ,,alvöru“ grasvelli. Mosaþung tún höfðu verið notuð til að
æfa á, áður en farið var, en það var mjög ólíkt. I leik þessum komst
Valur líka í fyrsta sinn í kynni við hið svonefnda „þriggja bakvarða
kerfi“, og kom það mjög á óvart að ýmsu leyti.
Valur tapaði leiknum með 5:1, en það gaf ekki rétta mynd af gangi
hans og getu liðanna. Blaðadómar voru góðir. Bergend Avis segir m. a.:
„Kynningin af hinu íslenzka liði í gær sýndi, að þeir léku létta og
leikandi knattspyrnu í sama stíl og sú Austurríska. — Ef satt skal
segja var það Valur, sem á löngum köflum var ráðandi í leiknum,
úti á vellinum og hefðu þeir haft góða skotmenn, hefðu úrslitin orðið
önnur. Markmaður (Hermann) og vinstri bakvörður (Frímann) sýndu
oft leik af „höjeste klasse“ og miðframvörðurinn (Jóhannes, sem sýndi
sérstaklega mikla leikni.)“
Eftir leikinn var efnt til veizlu á Hótel Rósenkrantz, en þar var og
dvalarstaður okkar.
Árla næsta morguns var haldið með Bergensbrautinni áleiðis til
Drammen, í dásamlegu veðri, en leið þessi er ákaflega fögur og sér-
kennileg. Brautin þýtur í gegnum græna skóga fyrst, svo hækkandi
uppí snjó og ef svo mætti segja vetrarríki um mitt sumarið. Gegnum
184 jarðgöng og yfirbyggingar, sem þekja um 73,5 km. af hinni 492
km. löngu leið. Hæzt kemst lesin í 1301 m. hæð, á Finse.
Til Drammen er komið tæplega kl. 9 um kvöldið og þar tók á móti
flokknum formaður Skíða- og knattspyrnufélagsins Dravn, Harald Jens-
rud. Daginn eftir var keppt við „Dravn“ á Marienlist leikvanginum.
Leikar fóru þannig, að Dravn vann 4:1 Var leikurinn vel leikinn, og
vantaði okkur þá eins og svo oft áður skothæfni. Blaðadómar voru
vinsamlegir og góðir.
Drammens Avis skrifar:
„— Valur var, hvað leikni snertir, mjög gott lið, en þó með veikar
hliðar. Þeir léku hratt og sérstaklega voru útherjarnir (Agnar og Magn-
ús) fljótir á knöttinn. Lið Vals samanstóð af jöfnum og drengilegum
leikmönnum og hefðu þeir leikið á malarvelli, má fullyrða að úrslitin
hefðu orðið önnur. — Bezti maðurinn í liði Vals og á vellinum var
FYRRI HÁLFLEIKUR
Stúkusæti.
Stimpingar og læti.
En sá fjöldi* af fólki hér;
fleiri búsund, sýnist mér.
FlautaS út.
VeifaíS klút.
Vaskir drengir hlaupa út.-------
Nú komst öll á fleygiferíS
fólksins mergíS.
FólkiíS illum látum 'lætur;
langir síánar, kaupmannsdætur.
Ert þú ekki K.R.-ingur?
Hattur fýkur,
fyr en lýkur. --- --
Svo er kalIatS: Hvar er Schram.
kemst hann í sinn gamla ham?
Afram Steini, elsku vinur,
Einhver stvnur!
Jóhannes sem fákur flýgur;
fram hjá smýgur.
Sentrar eins og sjentilmatSur.
Sá er hraíSur.
Svona skiptast upphlaup á.
Einhver lá.
Hver er sá?
Alveg frá?
Jæja bá.
SEINNI HÁLFLEIKUR
Svo er aftur flautaíS fljótt,
fólkitS ekki lengur hljótt. - --
Gvendur skallar.
Frímann kallar:
Áfram hetjur allar !!
Hansi-mann á hlaupunum
hefur vald á boltanum.
Hrólfur taklar.
Hermann spriklar. ---- '-- ---
Þarna veríSur báska-hark.
Hart var skotiíS.
Ekki mark!--------
Pípt og æpt á pöllunum;
pottlok fuku’ af sköllunum.
HrópaíS hátt,
hlegiíS dátt.
Sá var leikinn grátt.
Boltinn hoppar
hátt og skoppar,
hann, sem sjaldan stoppar.
Fólksins ekki linna læti.
Líf og kæti.
Ekkert sæti?
Allir kalla:
K.R.!—Valur!
Sá er svalur.
Fríspark, hendi hrópatS er.
HvatS er þa?S, sem sýnist mér.
Dómarinn hann dæmir hart.
Drottinn minn! nú er þa?S svart.
Heyrist ekki manna mál.
Allt í bál.' — — ---- —
Stillt er upp á straffispark.
•Stilltur vinur. ÞaíS var?S mark!!!!