Valsblaðið - 24.12.1968, Blaðsíða 63

VALSBLAÐIÐ
61
unum i Val, sem urðu leikfélagar
mínir, og var það ástæðan til þess
að ég fór í Val. Þá um haustið það
sama ár lék ég fyrsta leikinn með
Val á móti KR, og ég held að við
höfum unnið 3:2. Ég var miðherji i
þeim leik og skoraði þar fyrsta mark-
ið mitt. Ég lék svo einn leik í við-
hót það haust.
Mér hefir þótt gaman að taka þátt
í þessu, og eru mér ýmsir leikir
minnistæðir, en ég held þó að leik-
urinn í fimmta flokki A við Akra-
nes sé mér einna minnistæðastur, en
þá höfðum við 2:0 í hálfleik, en töp-
uðum leiknum með 3:2, þar sem öll
mörkin, sem við fengum á okkur,
voru klaufamörk.
Svo var það leikurinn við Akra-
nes i sumar þar uppfrá. Staðan i
hálfleik var 0:0. Nokkru eftir leik-
hlé skora Skagamenn mark, og leizt
okkur nú ekki á blikuna. Áhorfend-
ur voru margir og héldu flestir með
þeim, aðeins örfáir með okkur.
Nokkru síðar varð ég svo heppinn
að jafna, og ekki leið á löngu þar til
annar framvörðurinn, Anton Einars-
son, skoraði mjög glæsilegt mark, að
mínu áliti það bezta sem Valur skor-
aði i þessum flokki í sumar. Þetta
lyfti undir okkur og síðan skoruð-
um við 3 mörk í röð, og endaði leik-
urinn því 5:1.
Eg er ánægður með aðstöðuna til
æfinga i Val og sömuleiðis með
þjálfarann, Lárus Loftsson. Mér
finnst félagslífið ágætt, en það eina
sem mér finnst þó að vanti svolítið
á og það eru fleiri fundir með flokkn-
um. % er heldur ekki alveg ánægð-
ur með það, hvernig strákamir mæta
til æfinga. Sumir mæta vel, en það
em alltaf nokkrir sem mæta illa.
Mér finnst að það þurfi allir að æfa
vel ef góður árangur á að nást.
Jú, ég hefi hugsað mér að halda
áfram, ef ekkert kemur fyrir, sem
hindrar það. Mér finnst Hemiann
Gunnarsson og Sigurður Dagsson
skemmtilegustu knattspymumenn-
irnir hér núna.
Til gamans má geta þess að þessi
ungi maður er sonarsonur Jóns Þor-
steinssonar íþróttakennara.
Kristinn Björnsson, 13 ára,
fyrirliÖi í fjórða flokki B:
Ég gekk í Val þegar ég var 10 ára.
Fór einu sinni að horfa á æfingu lijá
Val, og þá spurði Lárus mig hvort
mig langaði ekki að vera með, og
þáði ég það. Á eftir spurði hann mig
hvort ég vildi ekki gerast félagi og
játaði ég því og svo skrífaði hann
mig inn.
Ég var i sveit það sumar og kom
rétt fyrir Haustmótið og keppti í því,
og voru það fyrstu kappleikimir
Krislinn
Björnsson.
mínir. Mér fannst það vera dálítið
spennandi í búningsklefanum þeg-
ar ég klæddist i fyrsta sinn í keppn-
isbiining félagsins, en ég var ekkert
svo óstyrkur þegar út í leikinn kom.
Ég byrjaði sem framvörður, en næsta
ár, og það í miðjum leik, bað þjálf-
arinn mig að fara í stöðu miðherja,
og þar hefi ég verið síðan.
Finnst eiginlega skemmtilegra að
vera miðherji. Margir leikanna
hafa verið skemmtilegir, en einna
minnistæðastur er mér þó leikurinn
við KR í haustmótinu í fimmta
flokki. I.eikurinn var ákaflega jafn
og langt liðið á leikinn og leikar
stóðu 1:1. Þá var ég svo heppinn að
skora úrslitamarkið. Ég var heppinn
með mörkin i sumar, því að ég skor-
aði flest mörk í þessum flokki, eða
11 talsins. Það var lika eftirminni-
legt fyrir mig í leiknum við Víking
i sumar, að þá skoraði ég i einum
leik 3 mörk. og það mót unnum við.
Ég fór til Akraness í sumar með
A-liðinu, sem varamaður, og svo fór
ég til Hafnarfjarðar og lékum við
þar æfingaleik við FH.
Við erum heppnn að hafa Lárus
sem þjálfara, hann er alveg ágætur.
Mér finnst félagslifið skemmti-
legt, en mér finnst að sumir strák-
anna mættu æfa betur, en sumir æfa
ágætlega. Ég er staðráðinn i að halda
áfram að æfa knattspymu, þó að ég
eigi svolitið langt á æfingamar.
Mér finnst Hermann vera eimia
skemmtilegastur af knattspymu-
mönnum okkar. Ég vildi svo að lok-
um óska þess, að það væm haldnir
fleiri fundir með okkur öllum sam-
an.
Árni Geirsson, 16 ára,
fyrirliSi í þriSja flokki A:
Ég held að ég hafi verið 9 eða 10
ára þegar ég gekk i Val. Það gerðist
þannig að ég og annar strákur til
fórum að horfa á æfingu hjá Val,
og voru mjög margir á æfingu, en
við komum okkur i hópinn, og feng-
um að vera með. Fyrst vomm við
oft látnir skipta út og aðrir settir
inn, því það voru svo margir, og
fannst mér það leiðinlegt, en ég lét
það ekki á mig fá, þvi áhuginn var
svo mikill, að fá að vera með.
Fyrst keppti ég í fimmta flokki C
og gerði það allt sumaríð. Annars var
ég búinn að kaupa mér Valspeysu
löngu áður en ég fór að keppa, og
notaði hana á æfingum heima, og
stundum sýndi ég mig i henni viðar
í bænum og þótti mér mikið til þess
koma.
Síðar lenti ég svo í fimmta flokki
B og svo í fimmta flokki A, svo þetta
var heldur upp á við, og þetta hélt
áfram í fjórða og þriðja flokki.
Einna eftinninnilegasti leikurinn
sem ég hefi leikið var leikur á Akra-
nesi, en þar vom skomð 12 mörk.
Fyrst skomðum við 3:0, en ekki leið
á löngu þar til Skagamenn höfðu
jafnað, 3:3. Litlu síðar fáum við víta-
spyrnu á Skagamenn, og vonuðum
nú að taka forystu, en skotið fór rétt
fyrir utan stöng. Við skömmuðum
hann auðvitað svolitið, en það risti
ekki djúpt, og síðan komumst við í
4:3 og 5:3, og þótti okkur vænkast
hagurinn, en það stóð ekki lengi, þvi
að Akranes jafnaði 5:5.
Við náðum svo góðum endaspretti
og leikurinn endaði 7:5 okkur í vil.
Mér er líka minnistæður leikur-
inn við KR i Haustmótinu, þar sem
við töpuðum með 3:0, og var það