Valsblaðið - 24.12.1968, Blaðsíða 76

74
VALSBLAÐIÐ

Bikarmeislarar Vestmannaeyja. Fremri röS frá vinstri: ASalsteinn Sigurjónsson, FriSfinnur
Finnbogason, Páll Pálmason, Valur Andersen, Bragi Sleingrímsson. Aflari röS frá vinstri:
HreiSar Ársœlsson, f/jálfari, SigurSur Ingi Ingólfsson, Sœvar Tryggvason, Sigmar Pálma-
son, Ölafur Sigurvinsson, Haraldur Júlíusson, Einar FriSfjjófsson.
Okkur í ritstjórn Valsblaðsins þótti
rétt að birta mynd af bikarmeistur-
unum frá Vestmannaeyjum, og um
leið að vekja athygfi á frammistöðu
þeirra á s.l. ári. Það var vel af sér
vikið að ná því að verða bikarmeist-
ari á fyrsta ári þeirra í fyrstu deild.
Þetta ætti að vera hvatning öllum
að búa sig undir keppni og æfa vel,
því möguleikamir eru alltaf fyrir
hendi ef lögð er elja, vinna og áhugi
í æfingarnar.
Það verður gaman að fylgjast með
o;---------------------------------
Af mér var þungu fargi létt þeg-
ar þetta var búið, og þetta virðist
hafa gengið sæmilega, því að prófið
fékk ég.
Hefir verið „púað“ á þig við dóm-
arastörf?
Nei, ekki hefir það nú verið gert,
en þó var ég ekki vinsæl meðal
Framara inni á Framvelli, vegna
marks sem ég dæmdi, en þeir töldu
skorað úr rangstöðu. Þeir athuguðu
ekki að þegar knettinum var spyrnt,
var maðurinn ekki í rangstöðu. Þetta
fékk svolítið á mig, en þetta verða
dómarar víst að hafa.
Drengirnir hafa verið mjög prúðir
við mig og kurteisir.
Mig langar til að halda áfram við
þetta, en ég þarf að kynna mér nán-
Vestmannaeyingum í framtíðinni, og
naumast verða þeir léttari viðfangs
næsta srnnar. Valsblaðið óskar þeim
til hamingju með þennan sigur, sem
yljar gömlum Eyjamönnum um
hjartarætur.
-------------------------------0
ar „taklingar" og hindranir, og hef
verið að velta því fyrir mér að fá
leikmenn til að sýna mér „brellum-
ar“ sem maður á von á í slíkum til-
vikum.
Finnst þér gaman að þessu?
Já, ég hefi gaman af þessu, gam-
an að kynnast einhverju nýju. Hafði
engu að tapa, allt að vinna. Eg fer
oft á völlinn til að sjá knattspymu,
og nota það nú einnig til að afla mér
reynslu og sjá hvemig dómarar
dæma.
Áður fór ég til að horfa á leikinn
sjálfan, og leyfði mér að „púa“ á
dómarann, þó maður hefði ekkert vit
á því sem um var að ræða. Nú skil
ég ýmislegt betur og „púa“ nú ekki
lengur á dómarann.
ÚR RITUM
sr. Friðriks Friðrikssonar
Einna skemmtilegasti tíminn
þótti mér upplestrarfríið og próf-
tíminn um vorið. Þá var kapp og
áhugi hjá mönnum að nota vel-
daginn. Stundum lásu þá tveir og
tveir saman og höfðu sér fasta
lestrartíma og ákveðna tíma til úti-
veru. Allur júnímánuður var svo
fagur að mér fannst, að ég hefði
aldrei slíkan lifað. Mér finnst að
allt af hafi verið sólskin og sumar-
fegurð þá daga. Það getur verið
misminni um veðrið, en svona er
það í huga mínum.
Prófið gekk mæta vel. Eg fékk
5 í latneskum stíl og var ég mjög
hróðugur af því. Ekkert skyggði
á gleði mína fyrr en síðasta daginn
í prófum; þá varð Björn Blöndal
veikur aftur sinni gömlu veiki og
var ég yfir honum nær dag og
nótt. Hann hresstist þó brátt aftur
og varð ferðafær nokkrum dögum
eftir skólauppsögn. — Ég gat ekki
orðið honum samferða, því mig
vantaði hest og komst ég ekki af
stað fyrr en 13. júlí. Þá fékk ég
hest kaupamannsins, sem var að
fara norðurí Vatnsdal og varð hon-
um samferða og öðrum kaupa-
manni til. Við lögðum upp seint
um kvöld og riðum til Þingvalla og
komum þangað klukkan eitthvað
um 3 um nóttina.
Við áðum á grasbölum við ána
og lögðum félagar mínir sig til
svefns, en ég gat ekki sofið. Ég
reikaði um vellina og rifjaði upp
endurminningar foraldarinnar.
Ég varð að láta mér mægja ímynd-
unarafl mitt, því enginn var til að
leiðbeina mér, eða segja mér til,
hvar búðirnar hefðu staðið. Samt
var ég eins og í leiðslu og sá í
anda skrautklæddar hetjur og
skörunglegar konur svífa um vell-
ina. Sólaruppkoman var fögur og
hrífandi og það bætti á fegurðina,
að ég var að hugsa um að einmitt
þessi sama sýn hafi birzt forfeðr-
unum á fögrum þingmorgnum. Ég
las upp fyrir sjálfum mér „Island
farsælda frón“ og fannst mér ég
skilja kvæðið betur en áður. Ég
man það, að kökkur kom í háls
mér við hugsunina um að „nú væri