Valsblaðið - 24.12.1968, Blaðsíða 66

64
VALSBLAÐIÐ
ungu badmintondeild Vals, það eru
margir ungir og efnilegir strákar í
drengjaflokki, og hafa önnur félög í
Reykjavík ekki svo marga í þeim
flokki, svo ég tel að það ætti að lofa
góðu um framtíðina.
Badminton er skemmtileg íþrótt,
ekkert síðri en knattspyrna, og vildi
ég ráðleggja ungum drengjum að
stunda þessa iþrótt, ef þeir hafa að-
stöðu til þess. Svo óska ég Val góðs
gengis í badmintoníþróttinni og öðr-
mn greinum, sem félagið hefir á
stefnuskrá sinni.
Elíri Kristinsdóttir, 14 ára,
fyrirliði annars flokks:
Það var skemmtilegt að spjalla við
þennan fulltrúa ungu stúlknanna í
Val, hress í bragði og létt í lund svar-
aði hún greiðlega spurningum um
hana sjálfa, svo og félagslífið og
fleira.
% var orðin 12 ára þegar ég byrj-
aði að æfa með Val, og sama árið
keppti ég í fyrsta sinni og þá i B-
móti. Sigrún Guðmundsdóttir var þá
kennari okkar. Ég held að það hafi
komið á óvart að við urðum í öðru
sæti á mótinu, og hafði ég gaman
af því, og var það örfandi. Við töp-
uðum fyrir Fram með eins marks
mun eða 6:5. Bjuggumst alls ekki við
að komast þó þetta langt.
Núna eru þau Sigrún Ingólfsdótt-
ir og Þórarinn Eyþórsson þjálfarar
okkar, og á ég varla orð að lýsa
þeim og ágæti þeirra sem leiðbein-
endum og þjálfurum.
Núna stunda æfingar i þessum
flokki 20—30 stúlkur, og mér finnst
þær mjög áhugasamar. Ég er því
bjartsýn með þetta hjá okkur í vetur,
við erum allar á svipuðum aldri, og
hefi því trú á að við komumst nokk-
uð langt. Aðstaðan er líka góð i fé-
laginu, og kennurunum hefi ég lýst,
svo að við ættum að geta náð ár-
angri. Ég held að ég tali fyrir murrn
allra stelpnanna, að við viljum fleiri
skemmtifundi, það var einn um dag-
inn og okkur fannst gaman. Það
væri líka gaman að koma saman og
spjalla um handknattleikinn og
drekka kaffisopa og borða kökur. Ég
held að við þyrftum að gera meira
að fundahöldum með flokknum, það
mundi auka áhugann og árangur-
inn.
% man nú ekki eftir neinu sér-
staklega skemmtilegu eða óvæntu,
þetta hefir allt verið skemmtilegt,
þegar við erum komnar saman til
æfinga eða leiks. Þó verður mér
lengi minnistæður leikur við Víking.
Það var langt liðið á leikinn og leik-
ar stóðu 5:5, og rétt fyrir leikslok er
dæmt vítakast á okkur. Við fómum
höndum til himins, og fórum alveg
„í msl“ eins og það er kallað. Allar
voru vissar um að tap væri óumflýj-
anlegt, en kraftaverkið skeði: Mark-
maðurinn varði! Þvílík gleði!
Mér er líka svolítið minnistætt
þegar ég skoraði fyrsta markið, það
var í leik við Víking, það var eins
og einhver þægileg tilkenning kvisl-
aðist um mig alla. Þann leik unnum
við 6:4.
Þá vil ég minnast á það sem
skemmtilegan viðburð þegar við
stelpurnar vorum fjóra daga um
verzlunarmannahelgina í Valsskál-
anum i sumar er leið, það væri gam-
an að fara þangað oftar.
Ég hefi mjög gaman af handknatt-
leiknum og þátttöku í félagslífinu og
ætla svo sannaralega að halda áfram
meðan aðstæður leyfa.
Geirarður Geirarðsson, 17 ára.
Ég byrjaði að leika handknattleik
í Val, þegar ég var 15 ára, og gekk
það sama ár í félagið. Afskipti mín
af íþróttum byrjuðu í KR og þá fyrst
í knattspymu, og síðar handknatt-
leik.
Keppni með Val byrjaði ég einnig
sama árið og ég gerðist félagi. Þetta
hefir verið skemmtilegur timi, og
margir leikanna hafa verið skemmti-
legir. Aðal keppinautamir em alltaf
Fram, og því gaman að sigra þá.
Minnist ég i þvi sambandi úrslita-
leiksins í Islandsmótinu í fyrra. Þá
vom Framarar ekkert myrkir í máli
að nú skyldu þeir vinna okkur, og
Geirarður
Geirarösson.
vissum við vel að þeir voru sterkir,
en við ákváðum að gera okkar bezta,
og svo fór að við unnum 10:7, og
var það kærkominn og ánægjulegur
sigur.
Ég er mjög ánægður með þjálfar-
ann okkar, hann Stefán Sandholt.
Flann er strangur og ákveðinn, en
þó ekki um of, og honum til aðstoð-
ar er Sigurður Gunnarsson, einnig
ágætur maður.
Félagslifið er gott, en ef til vill
mætti bæta það. Skemmtifundir
mættu vera fleiri, og þegar allir eiga
fri um helgar, þá ættum við að fara
saman upp i Skíðaskála Vals. Hóp-
uiánn sameinast betur ef hann er
saman. Við höfum að vísu farið um
páska upp i skálann, en það mætti
fara um fleiri helgar en aðeins þá
einu. Þórarinn, formaður deildarinn-
ar, útvegaði Jón Ásgeirsson til þess
að halda erindi um þjálfun og fleira.
Þetta var alveg frábært, og væri
gaman að fá fleiri menntamenn til
að fræða okkur um þessi atriði. Satl
að segja er þetta fyrsta erindið sem
ég hlýði á um þessi efni. Ég vissi
raunar svolítið um það, að ef menn
slöppuðu lengi af án þess að æfa,
færi þjálfunin eitthvað niður, en að
það væri jafri stórkostlegt og Jón
lýsti, datt mér ekki í hug. Þá var
ekki síður fróðlegt að heyra live
lengi vin væri í líkamanum, er þess
hefir verið neytt, og ég held að eng-
inn, sem á þetta hlýddi, hafi vitað
hvað það raunveridega er lengi í lík-
amanum, eða að það væri eins og
Jón lýsti því.
Þá held ég, að það gæti verið gam-
an fyrir okkur að taka spil á félags-
heimilinu þegar tími fellur til, t. d.
eftir æfingar.
Ég er mjög bjartsýnn með hand-
knattleikinn í Val. Mér virðist vera
vel starfað að honum i deildinni, og
Framh. á miðdálki bls. 65.