Valsblaðið - 24.12.1968, Blaðsíða 72

70
VALSBLAÐIÐ
Anita
Jónsson.
Bjarni S.
Jónsson.
Vigdís Pálsdóttir,
ein af Val-
kyrjum Vals.
NÝIR HÚSRÁÐENDUR í FÉLAGSHEIMILI VALS
Þeir, sem hafa sótt Félagsheimili
Vals á undanfömum mánuðum, og
notið góðgjörða þar, munu hafa veitt
því athygli, að þar er komin ný hús-
frú og nýir húsráðendur á heimilinu.
Það er í sjálfu sér alltaf nokkur
viðburður þegar nýir húsráðendur
koma á heimili sem þetta, þar sem
margir ganga um, og margir þurfa
að fá veitingar og ýmsa fyrirgreiðslu.
Það er líka mikils um vert að vel
takist til um slíka ráðningu, og að
milli þeirra og félaganna geti tekizt
góð samvinna, og að vel sé um allt
hugsað og haldið í horfi.
Þessir nýju húsráðendur heita:
Anita Jónsson og Bjami S. Jónsson,
og sem að líkum lætur verður það
fvrst og fremst frúin sem mest mæð-
ir á og sem mest snýr að félaginu.
I5au komu til starfans í apríl.
Frú Anita hefir þegar sýnt það,
ö----------------------------------»
samtökin í landsliðsnefnd kvenna
um langt skeið, og unnið þar gott
verk, enda kunnugur þeim málum
öðrum fremur, og víðar hefir hann
komið við.
Hann hefir og gert nokkuð að því
að skrifa um íþróttir í blöð, og þá
sérstaklega handknattleik, og kom
þar fram glöggskyggni hans á leik-
inn og lögmál hans.
Eins og í upphafi sagði, er Val-
geir af þeim flokki íþróttamanna,
sem her uppi hina margþættu
íþróttahreyfingu. Gengur í gegnum
skóla reynslunnar allt frá því sem
ungur drengur að kasta steinum út
af moldarvelli til að stækka hann
örlitið, til þess að sitja í æðstu stjóm
handknattleiksins, sem hann hefir
fyrst og fremst helgað krafta sína.
F. H.
að hún veldur því með miklum ágæt-
um að veita þessu heimili forstöðu,
með þeim veitingum sem hún her
fram sýnir hún að hún kann sitt fag,
og veit að ungir strákar, og raunar
strákar á öllum aldri, eru lystugir á
góðar kökur, og þar sparar hún
hvergi til.
Valsblaðið vildi fregna örlítið nán-
ar um þetta góða fólk, og litum við
því inn hjá þeim hjónum eitt kvöld-
ið, og spurðum fyrst um uppmna
frúarinnar, og hvernig henni félli
vistin og umgengnin við félagsmenn-
ina, og svo hvort hún hefði stundað
íþróttir. Hún sagði meðal annars: Ég
er fædd og uppalin í Lettlandi, og
kom hingað fyrri átján árum. Mér
hefir líkað ljómandi vel við Islend-
ingana síðan ég kom hingað, og hér
á Hlíðarenda fellur mér mjög vel,
og kann vel við Valsmennina, og
ennþá hezt þegar þeir vinna leikina,
en tapi þeir verð ég ergileg. Ég horfi
á marga leiki þeirra, ég hefi gaman
af því.
Þetta hefir allt gengið árekstra-
laust hér, og vonum við að áfram-
hald verði á því.
Heima í Lettlandi stundaði ég mik-
ið leikfimi i félagi þar, og hafði mjög
gaman af þvi. Tók stundum þátt í
sýningum við hátíðleg tækifæri, en
nú er ég hætt öllu slíku.
Bóndinn er bifreiðastjóri á BSB,
og kvaðst lítið koma hér við sögu, það
hvíldi mest á konu sinni.
Það er ástæða til að hjóða þetta
fólk velkomið til starfa með okkur,
til þess að gera heimilisbraginn vist-
legri, skemmtilegri og meira aðlað-
andi fyrir félagsmenn.
J>ess má til gamans geta, að frúin
hefir náð góðum tökum á íslenzk-
F. H.
Vigdís Pálsdóttir,
hennari og leiðbeinandi
á Snœfelísnesi
t>að eru víst margir fleiri en xmd-
irritaður sem hafa saknað Vigdísar
Pálsdóttur úr hinu snjalla kvenna-
liði Vals, en hún varð að hætta
vegna meisla sem hún hlaut á fæti
í landsleik erlendis fyrir nokkrum
árum, og ekki náð sér að fullu aftur.
Fyrir nokkrum dögum spurðist ég
fyrir um Vigdísi og enginn þar ná-
lægur vissi um hana. Fáum dögrnn
siðar þurfti hún að nálgast eldri
Valshlöð, og kom heim og sótti þau.
Greip ég þá tækifærið og spurði hana
fáeinna spuminga, hvar hún væri,
hvemig heilsan væri og fleira.
Nú i vetur stunda ég almenna
kennslu og leikfimikennslu í Laug-
argerðisskóla í Eyjahreppi á Snæ-
fellsnesi, þar er mikill áhugi um
íþróttir, og þar er leikin knattspyma
alla daga þegar fært er út. Frjálsar
íþróttir era þar einnig á dagskrá, og
sund er þar iðkað í heitri laug við
skálann. Þegar það komst upp að ég
hafði fengizt við handknattleik var
þegar keyptur knöttur, og notum við
hann þegar tækifæri gefst. í skólan-
um eru um 70 unglmgar þegar mest
er. Ég vil svo að lokum segja það,
að ég er stolt af kvennaflokknum í
Val, og hið fyrir kveðju til þeirra
og allra Valsmanna.
Það er ánægjulegt fyrir okkur
Valsmenn, að Vigdis skuli leiðbeina
æskufólki þarna vesturfrá og glæða
áhuga þess fyrir handknattleiknum.
F. H.
unm.