Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1907, Page 50

22 ÓLAFUR S. THORGEIRSSOX:
ósagt. En nær er oss að halda, aS þar hefði af eðlileg'-
um ástæðum síður komið í ljós, hvílika hæfileika hann
hefir til stórræða, og hve djarfmannlega honum er
tamt að leggja út í það, er aðrir kalla ófærur.
Eitt hið raunalegasta í sambandi við litla þjóð er það,
í hve litlu broti mönnum er gjarnt til verða. Alt hjálpast
til að gjöra menn að smámennum. Sjóndeiidarhringur
fer eftir landareign. Englendingar tala um insularity,
eða eyjabrag í hugsunarhætti: Þeim sé gjarnt til þröng-
sýnis af því takmörk eyjar þeirra sé þröng. Bræðrum sín-
um á megfinlandi standi þeir að sama skapi á baki í atid-
legri víðsýni sem landrými er þar minna. En bætt hafa
þeir úr skák með'því, að leggja meiri lönd undir sig en
nokkur þjóð önnur og má svo að orði kveða, að nú hafi
þeir útsýn um heim allan úr eigin landareignum. Enda
eru þeir nú allra mannn færastir til allra stórræða.
En á vorri smælingjaþjóð, sannast oft hið fornkveðna:
lítilla sæva,
lítilla sanda,
lítil eru geð guma.
Andlegt atgervi og hugur til stórræða verður lágvaxið
eins og þjóðin. Menn ná naumast seiling sína, því eigi
þykir ómaksvert að rétta úr sér. Þröngur kostur þrýstir
mönnum ósjálfrátt saman. Hæfileikar fara forgörðum,
þar sem ilt er að koma ár fyrir borð. Mörgum ágætum
róðrarmanni hefir verið meinað sæti á þóftu, og aldrei
fengið að sýna list sína.
Sigtryggur Jónasson er fæddur 8. febrúar 1852 á
Bakka í Öxnadal í Eyjafjarðarsýslu. Faðir hans, Jónas
Sigurðsson, bjó lengi á Bakka, þangað til hann flutti að
Fremrikotum í Norðurárdal í Skagafjarðarsýslu og síðan
að Bakkaseli í Öxnadal. Þar lézt hanq 75 ára gamall, ár-