Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1907, Síða 86

5«
OLAFUR S. THCRGEIRSSON :
líkindum lágu frá aðál-húsinu o.sf enduöu þarna uiidir
úthýsinu. Mér þótti þaö kynlegt, a'ö enginn stigi
skyldi vera þar, því þaö var þó auöséö, að einhver haföi
nýlega fariö þar um, fyrst hlerinn var ekki yfir upp-
göngunni. En svo gat þaö líka veriö, að sá, sem þar
fór síðast ofan — hvort uem það var Antoníó, eöa ein-
liver annar — heföi borið stigann meö sér yfir í hinn
endpnn á görigúnum, eöa slciliö hann eftir einhverstaö-
ar á leiðinm.
Eg sá nú engan minn lcost annan, en aö leggja á
stáð inn göngin o,g vita, hvort eg fvndi ekki stigann eöa
eitthvað, sem gteti ltjáilpað mér til aö komast aftur upp
í úthýsiíi. Eg íór hægt og gætilega, þreifaöi fyrir mér
með höndum og fótum og taldi skrefin, sem eg fór.
Göngin voru þráðbein og slétt; veggirnir voru rakir, og
eg fann hráslaga-kulda léggjá á móti mér. Þegar eg
haföi farið rúm þrjátíu skref, sá eg daufa ljósglætu
fram undan, og nokkuru síðar kom eg aö hurð, sem var
í hálfa gátí. Eg fór nú inn um dyrnar og kom í ofur-
litið herbergi, eöa öllu heldur stein-klefa, sem var fáein
fet á hvern veg. t lclefa þessum var ekkert, nerna ein
görniul, tóm tunna á hvolfi og lítiö ljósker, sem gaf frá
sér mjög daufa birtu. Eg beið þarna nokkura stunrl.
Eg beyröi einhvern mikinn nið fyrir ofan mig, eins og
mikil! fjöldi frdks væri að stíga dans, en engan hljóö-
færaslátt heyröi eg, og ekkert manna-mál.
Frá klefanum lá steinriö upp á loftiö, og fór eg þar
upp og kom í gang mikinn. sem !á eftir endilönlgu hús-
inu; þ;ar var alt bjart, því tveir stórir hengi-lampar voru
sinn í hvorunr enda á. ganginum. Enginn maður sást
þar á ferð, en uppi á loftinu var mikil hreyfing, líkast
því sem margt fólk væri aö stíga þar dans. — Eg vissi
nú ekki, hvort eg ætti heldur að gjöra, að .ganga upp á
loftið og vita,, hvort eg f\mdi ekki Antonló þar, eða leita
áð einhverjunr dyrum, þar sem eg gæti komist út; eða í