Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1907, Side 110

82
ÓLAFUR s. thorgeirsson:
Reg'.ulegir fundir, eitt kveld í viku hverri í Félags-
húsi, hófust urn leiö og stúkan var stofnuö og kom hegar
fram áhugi eigi lítill fj'rir því máli, er stúkan haföi sett
sér fyrir aö reka. Á fundum gengu nýir félagsmenn
inn í stúkuna. Þá voru líka velferöannál hennar rædd
og oftast nær skemtiskrá sarnin fyrir fram fyrir hvern
fund; fylgdi þessu nýtt fjör og nýr félagsáhugi. Bætt-
ust nú stúkunni brátt heilmargir félagsmenn, bæöi karlar
og konur. Samt senn áður var mönnum iþia'ö þep-ar
ljóst, aö eigi myndi drykkjuskapar-ófögnuðurinn flýja
úr landi við fyrstu atlögu. í hópi íslendinga voru þeir
nógir, sem aö öllum þessurn félagsskap hlógu og héidu
áfrarn eftir sem áður aö drekka og draga dár að öllum
Bakkusarfjendum. Með öllum þorra fólks var rneðvit-
und fyrir nauösyn þessa félagsskapar enn eigi vöknuð.
Mörg bindindisfélög höföu risið upp á íslandi, lifað um
stund, en linígið í valinn við lítinn orðstír, á,n þess aö
hafa unnið mik'ið afreksverk. Bindindisfélag hafði
stofnað verið áður en til Good-Templara félagsskapar
kcm til a'ö sporna við drykkjuskap með íslendingum;
hafði það verið gjört fyrir forgöngu helztu manna í
söfnuöinum lúterska. En nii þegar Good-Templara
félagsskapurinn reis upp og virtist ætla aö fá góðan byr,
lagðist sá félagsskapur sjálfkrafa niður.
Um tíma gekk alt eftir óskurn. Stúkan óx og
blómgaöist jafnvel frernur en stofnendur höfðu gjört sér
í hugarlund. Nokkurn veginn á hverjum fundi bættust
einhverir í hópinn og voru nú forgöngumenn málsins
teknir að gjöra sér beztu vonir um öfluga stúku íslenzka.
En óvænt atvik kom fyrir, sem um stund dró ofurlítið
úr vonum manna, en þó aö eins í bili. Um bþtta leyti
voru flokkadrættir allmiklir með mönnuni'Og menn áttu
bágt með að flétta eigi allan skoðanamun að einhverju
leyti utan um hvert félagsmál, er þeir höfðu með hönd-
um. Blöðin voru tvö, Heimskringla og Lögberg. Sum-