Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1907, Síða 121

Tveir feðgar.
J^JARGA mun reka minni til, að ^ítíla vetrar 1901
héldu merkishjón ein g'ullbrúðkaup sitt norður í
Mikley, sem er ey ein í Winnipegvatni og" telst til Nýja-
Islands. Það var 7. marz það ár, að þau hjónin, Stefán
Jónsson og' Björg Kristjánsdóttir,héldu hátíðlega minningu
þess, að þau höfðu 50 ár verið í hjónabandi. Voru þeim
þá stórgjafir gefnar og margvíslegur sómi sýndur, bæði af
nágrönnum og fjarlægúm vinum. Ivom það þá frarn, hve
dugnaður og atorka og félagslyndi ávalt er rnetið sent á-
gætustu kostir í fari hvers manns. Enda er víst óhætt að
segja, að fáir vestur-íslenzkra landnámsmanna hafa úr
traustara málrni steyptir verið en þau hjón bæði. Vér
eigum í hópi vorum ýmsa, sent nú eru í þann veginn að
ráða skipumtil hlunns,en hafa verið hraustmenni svo rnikil
til sálar og líkama, að lítið standa þeir fornum landnáms-
mönnum Islands á baki. En slíkra manna langar ávalt
A lmanakið til að minnast, hve nær sem því verður við
komið.
Stefán Jónsson er fæddur á Einarsstöðum í Revkjadal
1 Þingeyjarsýslu 1831, þar sem faðir hans bjó rausnarbúi á
óðalseign. Tvítugur gekk hann að eiga Björgu Krist-
jánsdóttur á Sigríðarstöðum í Ljósavatnsskarði, þar sem
toreldrar hennar, Kristján Arngrímsson og Helga Skúla-
dóttir, prests að Múla í Þingeýjarsýslu, bjuggu á eignar-
jörð sinni og þóttu sómahjón hin mestu.
Arið 1877 fluttust þau,Stefán og Björg,til Ameríku og
naniu land í Mikley og kölluðu bæ sinn að Jónsnesi. Er
svo sagt, að hann hafi á íslandi þrisvar orðið af með al-
eigu sína, áður hann kæmist til Vesturheims, við tilraunir
Hð kornast af landi burt. En eigi lét hann það fyrir brjósti
brenna, heldur brauzt það að síðustu, þrátt fyrir allar
talmanir. Marga örðugleika hefir hann átt við að etja
fiestum frumbýlingum fremur, en eigi látið bugast. Hann
lenti þar í flóðunum miklu; hálffyltist þá hús hans vatni,
enda lá við sjálft, að bygð gjöreyddist af þeim völdum.