Heimilisblaðið


Heimilisblaðið - 01.09.1974, Blaðsíða 9

Heimilisblaðið - 01.09.1974, Blaðsíða 9
Gott og val, ég get þá reynt annarsstaðar, ef þú vilt það heldur . . nhins og hvar?“ » I il dæmis hjá föður llositu Carini. Hún úefur hvað eftir annað sagt, að ég gæti snúið mer td hans, ef ég þvrfti þess með.“ »Gjörðu svo vel,“ svaraði þá Marie-Odile í örvæntingarfullri ákvörðun, „hér hefurðu þá psninga sem þú þarfnast." ‘ún hiks undirritaði hún algjört eignatap sitt með einu pennastriki. Hverju máli skipti það, h' cirt hún gat lifað einni vikunni lengur eða s.ceinnr? En hann, — hann var ungur, léttúð- ngur og hafði ekkert vit á gildi fjármuna, — hugsaði þeim mun rneira um sumt annað. híýjasti 6-cýlindra bíllinn hans var ekki nógu "oður fyrir hann lengur. Hann langaði til að f;í híl samkvæmt nvjustu tízku, hraðskreiðari, fíuui . . . 0g að sjálfsögðu dýrari. befta er sjálfri mér að kenna, hugsaði Marie- Odile betur, um leið og dymar lokuðust að haki hans. Ég hef evðilagt Iiann . . . h'ftir sat þessi vesalings kona og reyndi að halda aftur af tárunum, þeim tárum sem hún v,ss' að myndu evðileggja útlit hennar þetta Slðasta kvöld sem hún gæti verið í samfélagi v'ð hann. liann, sem var henni eitt og allt. fiama kvöldið. er þau sátu að snæðingi í veitingahúsinu við Champs-Elvsée, tjáði Daníel henni, að hann væri þegar búinn að kaupa nýjan bíl og undirritun kaupsamningsins þyrfti að eiga sér stað daginn eftir. Elljómsveitin lék seiðandi tangó, og Daníel reis á fætur til að dansa við hana. Hún lokaði augunum til að hindra tárin í því að streyma niður kinnarnar. Hún vissi, að allt var glatað. Þetta var gálgafresturinn, síðasta kvöldið — síð- asti dansinn. Henni var Ijóst, að ávísunin sem hún hafði aflient Daníel áður en þau fóru út á gólfið, og hann hafði sett í veskið sitt, — hún var innistæðulaus. Viðskipti hennar og bankans voru úr sögumfi. Með síðustu pen- ingunum hafði hún borgað matinn, áður en þau óku heim í glæsilegu íbúðina í Auteuil. Hinzti langi kossinn . . . og hún dró sig í hlé til herbergja sinna. Hægt . . . mjög hægt opnaði hún glösin mörgu, sem hún hafði safn- að saman, steypti úr þeim í lófa sér . . . hikaði \áð andartak . . . og glevpti svo skammtana eins og þeir lögðu sig . . . Hún var svo þrevtt . . . svo innilega þrevtt . . . Andlit hcnnar var hvítt eins og marmari . . . Svo leggst hún til hvíldar . . Síðasta hugsun hennar er um hann . . . þann sem hún elskar . . . þangað til hún hnigur inn í svéfninn. nreð bros á vör, þann svefn sem hún mun aldrei vakna upp af. Þarna eru tveir sumarkjólar úr sama efni. Annar með fell- ingum að neðan, enhinn stuttur með belti og smá kraga. Jean-Jaques Servan-Schriber varð að víkja úr frönsku stjórn- inni eftir nokkurra daga setu, af því að hann andmælti kjarn- orkutilrunum frönsku stjórnar- innar á Kyrrahafi. H E I M ÍLISBLAÐIÐ r33

x

Heimilisblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisblaðið
https://timarit.is/publication/431

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.