Heimilisblaðið


Heimilisblaðið - 01.09.1974, Blaðsíða 14

Heimilisblaðið - 01.09.1974, Blaðsíða 14
sængur þegar í stað. Minnsta óhlýðni verður endurgoldin nreð refsingu. Farið nú og sjáið um, að fyrirmælum niínum verði strax hlýtt“. Hún sneri sér við, og það var sem kalt vatn rynni niður um bakið á henni. „Móðir Lucia“, bætti Johnny Brace við lágt og liægt. „Ef einhverja gesti ber að garði í nótt, skal þeim hleypt inn — án nokkurrar að- vörunnar. Skiljið þér mig?“ „Já. Ég skil, senjor“, svaraði hún og reikaði burt til að koma fyrirmælunum áleiðis. Skömmu síðar var allt dauðalrljótt í hinu stóra húsi — ekki hið minnsta hljóð heyrðist, utan frís þreyttra hestanna og skrækir uglunn- ar í fíkjutrénu. Undir múrnum, skamrnt frá hliðinu, hafði verið kveikt stórt bál, sem bar mikinn bjarrna í hinni suðrænu nótt. Sjálfur sat Brace á veröndinni og hallaðist upp að hundraðára görnlu tré. Hann revkti sígarettu og varð liugsað til Anítu Hann hafði ekki séð hana þetta kvöldið. En hún sat uppi á Jrakinu, eins og liún var vön, og horfði til stjarnanna, sem skinu á fest- ingunni, — og niður til hans, án þess að liann vissi það. Móðir Lucia gekk óróleg aftur og fram í stofum sínurn. Þá barst henni til eyrna hljóð utan úr eyðinrörkinni . . . Dumbur hófa- dynur í sandinum, og skömmu síðar kom mað- ur ríðandi inn unr lrliðið. „Er allt í lagi, Móðir?“ spurði lrann, þegar hún gekk til nróts við hann. Móðir Lucia þagði við andartak, en Brace liðsforingi henti snöggt frá sér sígarettunni, svo ,að lrún hrökk í hönd frúarinnar. Donna Lucia stóð senr stirnuð — lrún skildi hvað hann var að fara. „Já, allt er í lagi“, svaraði hún, en bölvaði sjálfri sér þegar riddarinn snarsneri hesti sínum og lrvarf aftur út gegnunr hliðið. Jolrnny Brace stóð á fætur, tók byssuna sína úr hylkinu og steig fram úr skugganunr. „Það var heppilegt, frú mín, að þér hugsuðuð yður um“, sagði lrann. „Mjög heppilegt — fyrir yður“. Hann gekk út í húsagarðinn, kallaði á menn sína og sagði þeinr að vera reiðubúnir. Skönrnru síðar lreyrðist aftur hófalrljóð, og lrópur níu ríðandi nranna fjögurra Mexíkana og finrnr bakbundinna Bandaríkjanranna — reið inn unr'hliðið og átti sér einskis ills von. En varla voru þeir konrnir inn fyrir, er lrliðið lok- aðist að baki þeinr. „Upp nreð lrendunar, Solando!" hljómaði skipunarraust Braces liðsforingja. Augu lrans viku ekki af óttasleguunr stiganrannaforingjan- um, sem bölvaði og hótaði í illsku. „Niður af lrestinunr!" skipaði Brace. „Nei, bíðið við! Thonrpson, afvopnaðu þá fyrst!“ I sönru andrá kvað við hátt, skrækt og nokk- uð uppgerðarlegt konulrróp. „Johnny! Johnny! Ó, hanringjan góða, þetta er Johnny Brace!“ Og nreð sefasjúku lrrópi hljóp ein lrinna handteknu kvenna í áttina til hans. Hún var óhreinleg til fara og nreð úfið lrár; andlitið var grátbólgið. Ekki gat Jolrnnv þekkt hana í fljótu bragði, svo gjörbreytt var hún. „Moira!“ Llann tók andamr á lofti- „Hvernig ert þú konrin lringað . . .?“ „Ó, þessir viðursty'ggilegu ólrreinu stiga- nrenn rændu okkur . . . Ó, Johnny, Johnny!“ Aðeins í tvær sekúndur gleynrdi lrann Sol- ando. En það dugði til. Það var ekki að ástæðu- lausu, að orð fór af Solando senr leiðtoga þeirra senr við landamærin áttu ólögleg skipti af ýnrsu tagi. Hann stóð nreð hendurnar upp' réttar, en skyndilega féll breiðbarðaði lratturinn hans a-f honunr, hann greip hann í fallinu ög þreif út úr kollinunr lrlaðna skanrnrbvssu, senr lrann beindi nú að liðsforingjanunr. „Upp nreð lrendurnar!“ hrópaði stiganrað- urinn. „Fljótt . . . kastaðu frá þér bvssunni. . • annars skýt ég!“ Brace leit á nrenn sína, byssur þeirra voru nriðaðar á Solando og hópinn. Ef þrjóturinn skyti, væri hann, Solando, dauður á sama and- artaki. „Skjótið, ef yður lystir, Solando", sagði hann- „En ef þér skjótið, þá deyr stigamannahópur yðar unr leið, eins og hann leggur sig. Ég kasta ekki frá nrér byssunni, Solando!" 138 heimilisbladið

x

Heimilisblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisblaðið
https://timarit.is/publication/431

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.