Jólablað félagsins Stjarnan í austri. - 24.12.1919, Qupperneq 41

að undirbúa komu mannkynsfræðarans. En livað um það?
Peir geta þó ekki svift yður vináttu skoðanabræðra yðar
og samverkamanna.
Eins getur það átt sér stað, að mönnum sýnist þessi
áhugi yðar sérvizka ein. En hvað ætti það að gera yður?
Bræður meistarans sjálfs álitu hann varla með öllu mjalla.
Og hví skyldi sá maður, er þráir að verða lærisveinn,
verða meira metinn en meistari meistaranna?
En svo hafa ýmsir menn gersl andstæðir hoðskap þessum
og andmælt honum. Og ef þér gangið í félag vort, er ekki
óhugsandi, að þér verðið að sæta lítilsvirðingu. En liann var
líka hæddur og fyrirlitinn.
Frá veraldlegu sjónarmiði getur að lita óteljandi ástæður
gegn því að ganga í félagið. Hins vegar er ekki nema ein
einasta ástæða, er getur hvatt menn lil þess að ganga í það
og hún er sú, að kærleiksmeistarinn kveður oss til starfa.
Er yður það ljóst, að það er liann, sem kveður yður til
þess að leggja liönd á plóginn? Ef svo er, þá getur ekkert
hamlað yður frá að ganga í þjónustu hans. Og ef þér heyrið
hann sjálfan kalla, þá munu þér koma til vor, og ef þér
komið til vor, þá segjum vér yður boðinn og velkominn.
Yður, sem eruð herskáir að eðlisfari, gefst hér kostur
á að heyja slríð við hvers kyns hleypidóma og harðsvíraða
afturhaldsemi. Og i þeirri baráttu ber yður að hafa mildi
eina að vopni.
Og yður, sem eruð jafnan fúsir á að leggja á tæpasta
vaðið, yður hýðst nú vissulega tækifæri til þess að voga
miklu, að segja skilið við alt til þess að finna meistarann
Krist og gera beinar brautir hans.
Og þér, sem þráið að þekkja leyndardónia guðsríkis, þér,
sem leggið stund á hina huldu speki, þér verðið að vita, að
39