Jólablað félagsins Stjarnan í austri. - 24.12.1919, Síða 46

forna átrúnaði feðra vorra, ásatrúnni. Ásatrúarmenn höfðu
jafnan jólafagnað og jólaguðsþjónustur, hin svo nefndu jóla-
blót. Það er sagt, að sú trú hafi verið almenn bæði með
norrænum þjóðum og Keltum í fornöld, að guðirnir hefðust
meira við hér i heimi um jólaleytið — frá 25. des. til 6. jan.
— en aðra tíma ársins. Þess vegna munu jólin hafa verið
hin heigasta hátið með Ásatrúarmönnum.
Þá þektust og jólin með Fornegiftum. Sagan segir, að einn
af hinum helztu guðum þeirra eða guðmennum, Horus, hafi
verið fæddur um vetrarsólhvörf. Og því var jafnan mikið
um dýrðir á hinum egiftsku jólum. Þá var borin mynd af
Horus nýfæddum um helztu götur borganna, að sinu leyti
eins og útskorin mynd af Kristi hefur verið borin um göt-
urnar í Rómaborg á jólunum. Þá voru líka i Egiftalandi
miklar skrúðgöngur á jólunum og hvers konar fagnaður og
hátíðarhöld.
Persneski guðinn, Mithra, var eins og fleiri guðmenni
fæddur um vetrarsólhvörf og þar af leiðandi héldu Persar
heilög jól eins og svo margar aðrar guðstrúarþjóðir. Sama
var að segja um Rómverja eftir að Mithra-tignunin barst til
þeirra. Fæðingardag sólguðsins, Mithra, nefndu þeir fœðing-
ardag hinnar ósigruðu sólar
Grikkir liéldu einnig hátíð, er samsvaraði jólunum með
oss kristnum mönnum. Sú hátið var helguð guðinum Dio-
nýsos, sem Forngrikkir skoðuðu sem frelsara mannanna
og fagnaðarboðbera guðanna. Hátið þessi var i Poseidonis-
mánuði eða um vetrarsólhvörf. En þar að auki voru guði
þessum helgaðar íleiri og meiri hátiðir á árinu. Dionýsos
var nefndur Bakkus með Rómverjum.
1 Dies Natalis Solis Invicti.
44