Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1925, Síða 52

130
Guðmundur Hannesson:
IÐUNN
Praxagóra: Það eiga auðvitað þrælamir að gera 0-
Þú þarft ekki annað að gera en að ganga uppstrokinn
til máltíðanna.
Blefaryx: En hvaðan fær maður fötin? Ekki getur
maður án þeirra verið.
Praxagóra: Þú færð auðvitað öll þau föt, sem þú
þarft á að halda. Við sjáum um að þau verði unnin
og spunnin.
Blefaryx: Mér er spurn: Ef nú einhver er dæmdur
til skaðabóta eða fjárútláta, hvaðan á hann þá að taka
peningana. Ekki er það sanngjarnt að borga þá af al-
mannafé.
Praxagóra: Það verða blátt áfram engin málaferli
úr þessu.
Blefaryx: Það missir þá einhver spón úr askinum
sínum!
Praxagóra: Þannig vil eg nú hafa það. Segðu mér,
bjáninn þinn til hvers ættu málaferli að vera úr þessu?
Blefaryx: Þau væru, svei mér þá, til margra hluta
nytsamleg, þó ekki væri til annars en að láta þá borga
skuldir sínar, sem refjast um það.
Praxagóra: Hvað ætli menn láni öðrum þegar allar
eignir eru orðnar að almannafé? Ef einhver gerði það,
þá hefði hann hlotið að stela fénu.
Blefaryx: Já ekki verður þér orðfátt; það væri synd að
segja! Þó líst mér ekki á þetta. Nú ber einhver annan
til óbóta, t. d. þegar veisluhöld eru og glatt er á hjalla.
Hver á þá að borga bæturnar? Ætli þér veiti ekki
erfitt að svara því?
1) Þrælahald töldu Grikkir svo sjálfsagt, aö engum kom til
hugar að afnema það. Þó nú sé það afnumið að nafninu til, þá er
það í raun og veru enn við Iíði.