Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1925, Blaðsíða 53

ÍÐUNN
Jafnaðarstefnan og kvenréttindamálið.
131
Praxagóra: Þá verður dregið af honum í mat þang-
að til skuldin er borguð. Það fer enginn að slást hugs-
unarlaust upp á aðra ef hann á von á því, að maginn
verði að gjalda fyrir það.
Blefaryx: En hvað segir þú um þjófana? Þú heldur
ef til vill að enginn steli úr þessu.
Praxagóra: Því skyldu menn stela, úr því allir eiga alt ?
Blefaryx: Það er gott og blessað að eiga von á því,
að ekkert verði af manni tekið.
Praxagóra: Það er engin hætta á því. Hvort sem þú
ert heima á næturnar, eða ert að slæpast úti eins og
þú ert vanur, þá máttu vita það, að allir fá sínar þarfir
uppfyltar. Vilji einhver fá frakkann manns, þá gefur
maður manninum hann orðalaust. Það væri þýðingar-
laust að gera slíkt að deilumáli, því maður getur farið
strax á eftir og beðið um annan frakka af almannaeign,
fengið nýjan í staðinn fyrir þann gamla.
Blefaryx: En heldur þú þá, að menn hætti að spila
og kasta teningum?
Praxagóra: Því skyldu þeir spila? Þeir hefðu auðvit-
að ekkert að spila um.
Blefaryx: En hvernig ætlast þú til að sambúð manna
og daglegt líf verði með þessu nýja skipulagi?
Praxagóra: Alt á að vera jafnt fyrir alla. Eg læt slá
öllum húsum í borginni saman í eitt og rífa niður milli-
veggina. Þá búa allir saman og eiga auðvelt með að
finnast og kynnast.
Blefaryx: Hvar ætlar þú að láta fólkið borða?
Praxagóra: Við breytum dómsölum og samkomuhúsum
í matsali og þar sem sæti dómarans er, höfum við vín- og
vatnsker. Svo látum við söngmenn syngja lofkvæði um
karlmennina, sem barist hafa hraustlega, og níð um þá,
sem ragir reyndust, svo þeir skammist sín og labbi