Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1925, Side 57

IÐUNN
Brot úr ferðasögu.
279
ur af stallinum. Annar fossinn er skeifumyndaður — The
Horseshoe-Fall — og er hann tilkomumeiri en hinn. Fyrir
neðan fossana fellur áin í þröngum stokk, og svipar
allri afstöðu hér töluvert til Gullfoss. Beggja vegna ár-
innar eru mannvirki mikil, því hér er mesti afl- og ljós-
gjafi á þessari jörð. 011 eru þau mannvirki til lýta, en
þó kveður meira að því að sunnanverðu.
Við kveðjum Canada-vini vora á The international
Brigde, en nú taka aðrir við okkur. Tíminn er nægur
að skoða sig um. Eg stend við rætur fossins. Úðinn er
kaldur og fúll og rennvætir hendur og andlit. I gljúfrinu
liggur óhreint hjarn. Hér er óvistlegt. Eg hverf inn
til lyftivélarinnar sem skilar mér aftur ofanjarðar. Sú
vél hefir nóg að starfa. Árlega koma hingað ferðamenn
svo hundruðum þúsunda skiftir, að sjá hinn fræga Nia-
gara-foss. Hann vantar sjaldan áheyrendur að hrika-
söng sínum.
Bandaríkjamegin er verksmiðjubær mikill — Niagara-
Falls — þar dvöldum við fram eftir kvöldinu en héldum
síðan til Buffalo og þaðan með næturlest til
Washington. Áætluninni var breytt á síðustu stundu.
New-Vork tekin »út af dagskrá*, og létu flestar sér það
vel líka, því gott var að mega »eiga með sig sjálfur*
einn dag. Við komum til Washington fyrri hluta dags
og var hverjum vísað til síns samastaðar. En nú voru
það gistihús sem við okkur tóku. Þau voru ágæt, en þó
alt annað en heimilin.
The city beautiful — borgin fagra — er hún kölluð
og er eigi ofmælt. Hér hefir eigi verið kastað til neins
höndunum. Eins og aðrir amerískir bæir, er borgin mjög
skipulega bygð. Strætin skera hvert annað þráðbeint,
gegn um það net er dregið annað skáhalt — eins og
demantsspor. Þar sem breiðu skágöturnar — avenues —