Kirkjuritið - 01.03.1938, Blaðsíða 9

Kirkjuritið.
Sigurður P. Sívertsen.
87
Aðrir þættir ijrestsstarfsins, sem liann lag'ði mesta á-
lierzlu á, voru barnafræðsla og húsvitjanir. Hann bar
ekki aðeins fyrir brjósti kristindómsfræðslu barna,
beldur einnig almenna fræðslu þeirra. Sparaði liann enga
fyrirhöfn til tryggingar þvi, að sem bezt yrði séð fyrir
námi bvers barns. Hann bratt m. a. i framkvæmd bygg-
ingu myndarlegs barnaskóla úti á Vopnafirði, og þótti
sumum í fyrstu stórliugur bans um of. Til liúsvitjana
varði liann mjög' miklum tíma, ekki allfáum vikum á
hverjum vetri, því að bæði er prestakallið víðlent og erf-
itt yfirferðar, alt sundurskorið af ám og ’giljum. Ritn-
ingarorð og bænir voru veganestið, sem bann liafði að
færa hverjum bæ, einkum þar, sem sjúkir voru fvrir.
Ynisum virtist bann helzt til siðavandur og ákafur að
kippa því í lag, er miður fór. En þeim skildist fljótt,
að bonum gekk gott eitt til, en hvorki ráðríki né óþörl’
afskiftasemi um annara bag'i. Varð alt prestsstarf lians
l>vi ijetur metið, sem menn kyntust því nánar.
Eftir fjögra ára sambúð misti bann konu sína frá 3
börnum þeirra. En hann leitaðist við að halda öllum
störfum áfram í því borfi, að bvergi svifi, og tókst það
að mörgu leyli aðdáanlega vel, þótt bvorki dyldist sjálf-
am honum né öðrum, bvílíkan bnekki heimilið beið við
iát slíkrar húsmóður.
Engum er minni bætta á einangrun þrátt fyrir raunir
°g ástvinamissi en góðum presti meðal safnaðarfólks
sins. Og svo fór séra Sigurði. Hann naut jafnt vinsælda
°g virðingar, og traust bönd urðu tengd milli hans og
safnaða hans.
I öllu félagsstarfi presta var bann ágætur liðsmaður
°g stóð jafnan í fremstu röð á kirkjulegum fundum.
I-agði bann mikla áberzlu á það, að þeir færðusl í vöxt,
°g eitt af heitustu ábugamálum bans var það, að íslend-
ingar eignuðust kirkjuþing. Meiri bluti kirkjumála-
nefndar frá 190-1 hafði samið ítarlegt frumvarp til
laga um kirkjuþing fyrir liina íslenzku þjóðkirkju, en