Kirkjuritið - 01.03.1938, Blaðsíða 32

110
Benjamin Kristjánsson:
Marz,
miklum eða litlum hæfileikum sem lifandi þjónn oí>
vottur meistarans í daglegu lífi. í þessu var styrkur
próf. Sívertsens fólginn. Hann Iiafði sjálfur gengið inn á
veg helgunarinnar, tamið lund sína og eðli með kaþólsk-
um aga til hlýðni við meistarann. Og fyrir það var hann
allur með lífi og sál í starfinu fvrir Guðs kristnina i
landinu og vanst undra mikið í þá átt, að sameina þjóna
kirkjunnar til bróðurlegra samtaka um mannúðar- og
kristindómsmál, eins og hent mun verða á af öðrum,
sem um liann rita. Fvrir próf. Sívertsen var trúin kraft-
ur af hæðum, sem mönnum hlotnast í hlutfalli við fús-
leika þeirra. Því mundi hann fyrslur manna hafa orðið
til að viðurkenna, að af sjálfum sér megnaði liann ekk-
ert, að sjálfur væri hann ekki neitt. En kraftur Guðs,
sem fullkomnast getur í veikleikanum, hirtist oft með
ógleymanlegum hætti gegnum þennan viðkvæma og
heilsuveila mann, svo að honum auðnaðist að vinna
gott og fagurt verk á akri Guðs kristninnar.
Eftir að ég hafði öðlast þennan grundvallarskilning
á próf. Sivertsen, skildi ég betur alla aðstöðu lians til
heilabrota minna og stöðugrar gagnrýni á skólaánmum.
Þetta tilheyrði harnahrekunum fyrir lionum. Það voru
þroskaslig, sem hann var búinn að fara fram hjá fvrir
svo löngu, að hann var húinn að glevma þeim.
Því að eftir alla vora haráttu og endalausa leil eftir
sannleika, livert komumst vér að lokum? Til þeirrar
trúar á Guð og hans kærleika, sem gersainlega yfirstig-
ur alt vit og allan skilning, og verður annaðhvort að
vera meðtekin eða Iiafnað, af hreinu eðlishoði. Annað-
hvort eru menn hæfir til að trúa eða ekki og í því máli
eru tilfinningarnar jafn réttháar og vitið. Trúin er
þannig fremur andleg skvgni, en fræðiþytur kenning-
anna hlæs á ýmsan veg og hugmyndunum er í mörgu
ábótavant. En þetta skiftir ekki miklu máli, horið sam-
an við hitt, að hafa hæfileikann lil að veita kraftinum
af hæðum móttöku, kraftinum, sem stvður menn til sig-