Kirkjuritið - 01.03.1938, Blaðsíða 48

12«
Jón Þorvarðsson.
Marz.
gleðiblær yfir fólkinu. Það syngur af krafti sálmana,
og lofgjörð og þakklæti lýsir sér í framkomu þess og
svip. Mér er minnisstæður einn sunnudagur þar. Ég fór
þangað í kirkju kl. 31/**. Guðsþjónustan fer fram með
venjulegum hætti, að því undanskildu, að þar er horna-
flokknr frá hernum, sem leikur þar ýms fræg tónverk.
Þetta er aðeins við guðsþjónustuna kl. 3%. Presturinn
flytur ræðu. Hann liefir engan texta og ræðan er með
léttum blæ, fólkið brosir að sumu, sem hann segir, og
tekur vel fyndni hans. Annars er það mjög algengt i
enskum kirkjum, að fólk hrosir að fyndni í ræðum prest-
anna. Slíkt þekkist litt á Norðurlöndum. Kirkjan var al-
veg fidl við þessa messu. Aftur fór ég þangað tii messu
kl. «. Enn er hvert sæti skipað. Nú átti að vera útvarps-
guðsþjónusta kl. 8, og þegar messunni var lokið kl. um
7, fór ég út og ætlaði að nota tímann milli guðsþjónustn •
anna til þess að skoða kjallarann, sem innréttaður er
sem kirkja. Ég lét þess getið við kirkjuþjóninn úti á
gangi, að ég hugsaði til að vera við útvarpsguðsþjón-
ustuna kl. 8. Sagði hann þá, að mér væri vissara að fara
þegar í sæti mitt aftur, annars yrði ég að standa. Ég
hlýddi ráði hans. Kom þá í ljós, að ekki hafði nema um
helmingur fólksins farið úr kirkjunni eftir kl. 7, og fylt
ist svo kirkjan að vörmu spori af nýjum kirkjugestum.
Þegar klukkan var hálf átta, Jiófst safnaðar söngæfiiig.
Voru þá æfð sálmalög, einkum þau sem syngja átti við
útvarpsguðsþjónustuna kl. 8. Söngstjórinn fór upp í pre-
dikunarstólinn og sló þar taktinn og gerði sinar athuga-
semdir við sönginn. Ég sá ekki annað en að næstum
liver einasti maður tæki þátt í þessari sérkennilegu
söngæfingu. Svo hófst guðsþjónustan kl. 8 og hafa sjálf-
sagt margir orðið frá að hverfa. Ýmislegt er sérkenni-
legt við guðsþjónUstu í þessari kirkju. En sá sem þar
hefir verið gleymir ekki áhuganum, gleðinni, kraftinum
og hinni sameiginlegu lofgjörð, sem þar kemur hezt
fram í bænum og sálmasöng.