Kirkjuritið - 01.03.1938, Blaðsíða 23

Kirkjuritið.
Höndlaður af Kristi.
101
altaf fyrst og fremst það, að vera höndlaður af kærleika
Krists Jesú. En ávöxtur þess verður jafnan kærleiks-
liugarfar hjá þeim, sem liefir lmrið gæfu til að tileinka
sér kærleika Krists. Það var því líka eirin fegursti þáttur-
inn í öllu dagfari séra Sigurðar Sívertsen, hve kærleiks-
þelið var rikt með honum og live fagurlega það birtist
i öllu samlífi hans við aðra menn og gerði liann vinsæl-
an af öllum, sem honum kyntuét. Ég liefi aðeins fáa
menn þekt á lífsleiðinni, sem höfðu lagt sér jafn ein-
læglega á lijarta hin drottinlegu orð: „Dæmið ekki, til
þess að þér verðið ekki dæmdií“. — Atti það vitanlega
ekki minstan þátt í því, sem ég gat um áðan: Óbeit hans
á öllum deilum. En sjálf var þessi staðreynd skilgetin
dóttir þess kærleiks hugarfars, sem með honum hjó og
aftur var ávöxtur hins innilega og harnslega trúarsam-
félags hans við Ivrist Jesúm. Hann var, eins og ég sagði
áður, sterktrúaður á sigur sannleikans um síðir, en hann
var vafalítið enn sterktrúaðri á sigurmátt kærleikans i
hverri grein, enda var kærleikskrafan liið mikla alfa og
ómega kristindómsins, eins og hann liafði tileinkað sér
hattn i skóla lífsins. Kristindómurinn var eftir hans skoð-
un fagnaðarmál fyrirgefningarinnar, en ekki hótunar-
mál fyrirdæmingarinnar. Hann trúði á mildina, sem
l)að lögmál lausnarans, sem öllum lærisveinum hans er
skylt að ástunda og gefur heztar vonir um sigur í liverri
líaráttu — á kærleikann, „sem breiðir vfir alt, trúir
öllu, vonar alt, uml)er alt“.
Þess vegna var þá líka „ræða hans ætíð ljúfleg og
sáíti krydduð“ hvar sem hann kom fram. Þess vegna
var markmið hennar ávalt að sameina og sætta, til þess
að afstýra illindum, hatri og synd, en efla einingu and-
ans í handi friðarins. Það var auðséð á allri framkomu
lians, að liann mintist hinna drottinlegu orða: „Sælir
eru friðflytjendur, því að þeir munu Guðs synir kallað-
ir verða!“