Kirkjuritið - 01.10.1938, Blaðsíða 34
Þorsteinn Briem:
Október.
364
er frú Guðrún Lárusdóttir druknaði, ásamt tveim dætrum sínum.
Er Kirkjuritinu skylt að minnast hennar. Því að þótt Guðrún
léti mörg mál til sín taka, þá bar jafnan tvö málefni yfir, trú-
málin og mannúðarmálin.
Þessi tvö mál voru raunar EITT í huga hennar — kristindóm-
urinn.
Kristindómurinn var henni súrdeigið, sem gat breytt og um-
skapað, og átti að umskapa og hafa sín áhrif á alt. einstakling-
inn, heimilið og alt félagslíf og þjóðlíf.
Höfuðmáli hjarta síns, kristindóminum, vildi hún helga hina
fjölþættu hæfileika sína, hvort sem hún vann að heimilis- og
móðurstörfum eða ritstörfum, að félagsstarfi eða þjóðmála, eða
sem ráðunautur og hjálparmaður þess mikla fjölda fólks, sem
hennar leitaði í margvíslegum einkamálum.
I mínum augum ber hið síðasttalda hæzt. Næstum óskiljanlegt,
hvernig hún með fult hús barna og hið yngsta oftast á brjósti,
hafði tíma til að sinna öllum. Því að úrlausnir hennar voru eng-
ar skyndiafgreiðslur. Marga þurfti oft að finna til þess að einn
fengi lausn vandamála sinna, hvort heldur var atvinna, hús-
næði, aðstoð handa sjúkum eða björg fyrir fátækt heimili.
Margar þurftu konufnar að leita hennar. Ekki aðeins þaðan,
sem fátæktin svarf að sárast, heldur og konur drykkju- og óreiðu-
manna, ekkjur, gamalmenni og aðrir einstæðingar, sem til fárra
fengu sótt ráð eða aðstoð. Til hennar var og komið með þau mál-
in, sem fæstir fá talað um við rnenn. Til hennar var komið með
hinar þyngstu móðuráhyggjur. Til hennar komu vonbrotnar sálir
með hugstríð sitt, bæði í trúarefnum og út af margvíslegu heimil-
isböli og harmleik ástalífsins.
Eg ætla, að vart hafi nokkur maður með þjóð vorri leyst af
hendi jafn margþætt og vandamikið skriftaföðurstarf sem hún.
Og sé þess gætt, að vart mun nokkurt starf útheimta jafn full-
þroska trú, trausta skapgerð, næman skilning og innsýn kærleik-
ans, samfara gætni, hyggindum og VÍSDÓMI, þá skilst oss ef til
vill hver kona Guðrún Lárusdóttir var. Þvílíkt traust öðlast eng-
inn, sem ekki á traust skilið.
I þessu kyrláta kærleiksstarfi mun trúarávöxt hennar bera hæst.
En út frá því starfi vaxa svo þær tvær starfsgreinar, sem hún
varð þjóðkunnust af, ritstörfin og þjóðmálastörfin.
Fyrstu lög um kjörgengi kvenna í sveitar- og bæjarstjórnir
lögðu konum eigi þá skyldu á herðar að taka kjöri, nema þær
sjálfar væru því samþykkar. Var sú undanþága gerð heimilur.um
til verndar, er barnamæður áttu í hlut.