Kirkjuritið - 01.02.1940, Blaðsíða 36

74
Pétur Oddsson:
Febrúar.
Æskilegt væri, að hver byrjaði á að þakka hið vel gerða,
og fjöldinn islenzkra kennara á þær þakkir skilið.
í öðru lagi er aðstöðumunurinn mikill. Finsku kenn-
ararnir eiga margar hjálparlindir að ausa úr, sem íslenzkir
kennarar liafa ekki átt né eiga kost á.
Ég nefni til dæmis allskonar bókmentir, miðaðar við
kenslu i kristnum fræðum, mynda- og kortabækur og
handbækur sniðnar eflir löggiltum kensluhókum. Auk
þess er úrval kenslubóka margfalt meira, og þar á meðal
eru sumar kenslubækur, sem þykja standa einna fremst
i sinni röð á öllum Norðurlöndum.
Margt er því í rústum hjá okkur enn sem komið er,
sem verkar sem styrkar stoðir i glæsilegri persónubygg-
ingu Finna. Guðsríkið á að byggjast hið innra í mann-
inum.
Afstaða foreldra til námsgreinarinnar kemur og mikil-
lega til greina: Afstaða barnsins til námsgreinarinnar mót-
ast óhjákvæmilega að nokkuru leyti af afstöðu foreldr-
anna, og því kveður liún nokkuð á um áhrifagetu náms-
greinarinnar á barnið.
En finsku foreldrarnir — finska þjóðarhjartað — má
segja, slær heitt af trú og veitir þá líka lífi og þrótti inn
í kristindómsfræðslu skólanna.
Eins og annars staðar á Norðurlöndum er kristindóms-
fræðslan frjáls. Og þó elcki sé um að ræða þjóðkirkju í
Finnlandi, í nákvæmlega sömu merkingu og á liinum
Norðurlöndunum, þá losnar kristindómsfræðslan við öll
þau óþægindi, sem skapast af hinum ýmsu og mörgu sér-
trúarflokkum í öðrum löndum. Sértrúarflokka gætir tæp-
ast í Finnlandi. Um 96% af allri þjóðinni tilheyra hinni
lútersku kirkju.
Tvo hópa mætti þó nefna utan liennar. Annar er grísk-
kaþólsku söfnuðirnir. Hinn er hópur þeirra, sem standa
utan við allar kirkjudeildir.
Þar sem nú trúbragðafræðslan í finskum skólum er
játningarbundin, þá geta allir foreldrar, sem standa utan