Kirkjuritið - 01.02.1940, Blaðsíða 21

KirkjuritiS.
Vígða laugin.
ÞaS er vist ár og dag-
ur liðinn, siðan ég lof-
aði Ásmundi prófessor
(juðinundssyni að minii-
ast á Vígðu laugina í
Kirkjuritinu.
Það skiftir máske
keldur ekki miklu máli,
hvort það er gjört ár-
iuu fyr eða síðar, þyí
saga hennar nær
'afalaust vfir þúsund
ara tímabil, og liún er
því eitt af hinum elztu
'Uannvirkjum á land-
mu og auk þess eitt af hinum merkustu, og grein um
•lana á alveg sérstaklega heima í Kirkjuritinu.
Margir eru þeir staðir, sem vígðir liafa verið á landinu,
aí Guðmundi hinum góða og öðrum Guðs mönnum, heið-
m björg og streymandi lindir, en Vígða laugin mun vera
iyrsti staðurinn, sem vígslu hefir lilotið eftir að kristni
Vígða laugin.
Var í lög tekin á íslandi.
í 11. kapitula Kristnisögu segir svo: „Allir Norðlending-
ar og Sunnlendingar voru skírðir í Reykjalaugu i Laugar-
(lal, er þeir riðu af þingi, þvi að þeir vildu eigi fara í
kalt vatn. Hjalti mælti, er Runólfur var skírður: „Göml-
Urn kennum vér nú goðanum að geifla á saltinu.“ Það
sumar var skírður allur þingheimur, er menn riðu heim;
tlestir Vestanmenn voru skírðir í Revkjalaugu í svðra
Reykjadal“.