Kirkjuritið - 01.02.1940, Blaðsíða 39

KirkjuritiS. Kristindómsfr. í finskum skólum
77
jafn lamandi á mótstöðuvilja og mótstöðuþor og þrótt
gegn kúguninni sem það að sjá alla veldissprotana í liendi
harSstjórans.
En í kristnifræðitímum, á skólabekkjunum, hafa Finnar
fengið að þekkja þann, sem er máttugri en Stalin og allur
lians máttugi lier.
Baráttan fvrir réttlæti í lífinu, fyrir frelsi hinna smáu
er helg og sjálfsögð, þrátt fyrir fvrirsjáanlegan ósigur í
dag eða á morgun, á meðan guðsríkisvonin og guðstrciustið
er lifandi og raunverulega í hjörtunum.
Þeirra Herra mun lifa herra Stalin og breiða gróður
og líf yfir auðnirnar, sem kunna á komandi tímum að
óera fótsporum rússneska kúgarans vottinn á finskri
grund.
Og dauðans skelfingar og ógnir verka sem óraunveru-
legar ægimyndir í augum þess, sem trúna á — sem getur
sagt í „Kristi krafti“ við dauðann: „Kom þú sæll, þegar
þú vilt.“ — Hin kristna trú og lífsskoðun gerir þau krafta-
verk, hvar sem liún lifir, að hún stækkar manninn yfir
allar þær ógnir, sem mæta honum i lífinu.
Er það því ekki of einhliða skilningur á hreystiverkum
°g hetjuhug Finna, ef ekki er komið auga á þann þáttinn
1 hetjuhug þeirra, sem minnir á eldmóð píslarvottanna i
fyrstu kristni? Finnar vita, hverju þeir berjast gegn. Þeim
er enn i fersku minni blóðrauða kommúnistáhöndin, sem
fyrir nokkurum árum rændi kirkju þeirra og myrti marga
hjóna hennar á hryllilegasta hátt.
Slíkt er eigi hægt að gera í Finnlandi án þess að mis-
hjóða því, sem megin þox-ri finsku þjóðarinnar telur sig
eiga dýrast og helgast í síixu lifi, því að eigi nokkur þjóð
a Norðurlönduxu lifandi trú, þá á Finninn þá trú.
Við Islendingar ættum að vera samhuga með hinni biðj-
andi og stríðandi finsltu þjóð í þeirri hæn, að sú trú megi
enn á ný vera siguraflið sem sigri heiminn.
Pétur T. Oddsson.