Kirkjuritið - 01.12.1944, Qupperneq 23

Kirkjuritið.
Listin og lieilög kirkja.
261
Þessi sárgrætilega þróun eða réttara sagt hnign-
un — á vafalaust rót sína að rekja til miskilnings
fylgjenda Lúthers á honum sjálfum, því að ég fæ varl
trúað því, að jafn sönn, djúp og listelsk sál og liann var
hafi nokkru sinni óskað jæssa. Og ég þykist jæss full-
viss, að honum myndi bregða í brún og bryggjast, el'
liann nú fengi augum litið kirkju sina, eins og benni
yfirleitt er komið.
En getum vér nú lengur unað því, eða þolað það,
að enn skuli hin æðstu skapandi listræn öfl mannanna
vera bannfærð úr kirkjunni og lifi hennar?
Hversvegna sýnir allur almenningur kirkjunni nú
svo mikið tómlæti? Hversvegna? Er það ekki af þvi, að
menn fá þar ekki lengur fullnægju, finna sig ekki eiga
þar beima, sakna einhvers?
í gegnum öll skilningarvit sín nemur og tileinkar mað-
urinn sér fyrirbæri þessarar tilvern. En ef nú kirkjan
synjar honum þess að fá að nota augun til jæss að njóta
fegurðar sköpunarinnar, eða eyrun til jjess að hlusta á
raddir bennar og tilfinninguna til þess að þreifa um
form bins plastiska lifs, ])á bverfur hann frá henni, flýr
bana. Vitandi vits og óvitandi mótmælir bann slíkri
limlestingu á lifi sínu.
Nei, kirkjan á ekki að gera Jífið útlægt úr musteri
sínu. Hún á að stefna að því að ve.-ða aftur hin mikla
móðir, og í skauti hennar mun þá aftur dafna og þró-
ast hið hreina, heilaga líf, mótað og formað af skajj-
andi list og hafið þannig í æðra veldi og tengt ú ný upp-
liafi aUs, sem er, Guði.
Nú á dögum er svo mikið talað um listina og afstöðu
hennar til þjóðarinnar. Það er satt; samhúð jjeirra er
slæm. -— En af hverju?
Gálan er ofurauðveld: List hverrar þjóðar er á hverj-
nm tíma alveg eins og þjóðin sjidf.