Kirkjuritið - 01.12.1944, Qupperneq 53

Kirkjuritið. Hvað getur bjargað menningunni?
291
gætt, að megnið af liinu góða og illa, sem yfir veröld-
ina gengur, er runnið undan rifjum einstaklinganna, þá
verður það augljóst, að j)að er og á þeirra valdi að
auka það eða stöðva.
Oghér er ekki aðeins um þá að ræða, sem völdin hafa,
heldur hvern einasla mann.
Vér /mrfum allir að gera ákveðna tilraiin til að skapa
betra ástand en það, sem nú ríkir!
Vonin um minni grimmd i viðskiptum manna má
aldrei blunda. Vifjinn lil að gera jiessa von að veru-
leika má aldrei dofna! Vér getum spvrnt fófunuin gegn
óréttlæti, dómfýsi, falsi og grimmd.“
Síðan snýr Betrand Russel sér að því að sýna, hvern-
ig göfugar hugsjónir og kærleikur geta látið manninn
rísa sigri hrósandi upp úr eymd og þjáningu, er oss tek-
ur að opnast sýn á hin dásamlegu færi tilverunnar.
IV.
Ég vek athygli á þessurn ummælum af því, að hér tal-
ar maður, sem almennt er viðurkenndur að vera einn
af vitmönnum mannkynsms nú sem stendur. Hann talar
á hinum mestu þrengingar og alvörutímum, sem vfir
lieiminn liafa gengið. Ilingað til liefir hann verið sinn-
andi trúarbrögðum, enda hefir hugsun hans mjög legið
á öðru sviði. En boðskapurinn, sem hann flytur nú, þeg-
ar hina vestrænu menning riðar lil falls — boðskapur-
inn, sem hann telur meira varðandi en allt annað, hver
er hann? Hann er i kjarna sínum nákvæmlega hinn sami
og kristindómurinn hefir alltaf flutt:
„Gerið iðrun, því að liimnaríki er nálægt!“
Breytið um hugarstefnu! Leggið niður hatrið og tor-
tryggnina, öfundina. sjálfsblekkinguna, ranglætið og ó-
sanngirnina.
Elska skaltu náunga þinn eins og sjálfan þig! Astundi
hver maður gott að gera, og jjá er guðsriki komið á
jörðina.