Kirkjuritið - 01.12.1944, Qupperneq 75

Kirkjuritið. Deildarfundir Prestafélagsins.
313
steinn Briem ávarpsorð. Hvatti liann deildarmenn i anda orð-
anna i I. Kor. 10,13 og minnti á það Ijós píslarvættisins, sem
nú hefir á ný runnið upp í heimi kristninnar.
Um kvöldið var lialdin guðsþjónusta i Borgarnesi, og prédik-
aði þar séra Þorsteinn L. Jónsson í Söðulsholti og lagði út af
Lk. 15, 11—32, en að guðsþjónustunni lokinni flutti séra Þor-
grímur V. Sigurðsson erindi, er hann nefndi Krossinn.
Aðalumræðuefni fundarins hafði verið ákveðið: Húsvitjahir
og söfnun versa og bæna. Flutti séra Magnús Guðmundsson it-
arlegt framsöguerindi. Rakti hann sögu húsvitjana frá byrjun,
skýrði frá reynslu sinni af húsvitjunum í sínu prestsstarfi og
að lokum starfi sínu að söfnun versa og hæna við siðustu hús-
vitjun. Taldi hann það starf hafa komið sér i nánara samband
við sóknarfólk sitt en fyrr hefði verið kostur á, og taldi hánn þó
liúsvitjanir hafa verið þann þátt preststarfs sins, sem veitt hefði
sér einna dýrmætasta reynslu.
Eftir nokkrar umræður um málið var samþykkt að fela rit-
ara deildarinnar að skrifa þeim deildarmönnum, sem fjarver-
andi voru, og biðja þá að halda áfram söfnun á versum og bæn-
um og senda formanni deildarinnar.
Til fyrirlestrahalds við skólana á deildarsvæðinu voru ráðn-
ir: Að Reykholti séra Þorgrimur Sigurðsson og að Hvanneyri
séra Stefán Eggertsson. Stjórninni var falið að semja við séra
Pétur Oddsson um fyrirlestra við Staðarfellsskólann.
Formaður las prédikun Kaj Munks á fimmta sunnudag eftir
páska í ræðusafni hans: „Við Babýlons fljót“, en fundarmenn
sungu sálma á undan og eftir.
Að öðru leyti áttu fundarmenn frjálsar samræður um starf
sitt og áhugamál, ýmist sameiginlega eða einslega.
Formaður deildarinnar flutti undir fundarlok frásögn um
höfund sálmsins: „Ó, þá náð að eiga Jesúm“, Joseph Scriven.
Stjórn Hallgrimsdeildar skipa nú: Séra Þorsteinn Briem for-
maður, séra Björn Magnússon og séra Magnús Guðmundsson.
Fréttir.
Samband austfirzkra kirkjukóra.
Sigurður Birkis söngmálastjóri hefir, sem kunnugt er, uiinið
hið mesta þrekvirki undanfarin ár með -stofnun nýrra kirkju-
kóra viða um land, enda virðist hann hafa alla þá kosli til að
bera, er til þess þarf. Nú hafa 9 austfirzkir kirkjukórar stofnað
samband sin á milli 9. f. m., og er það fyrsta samband kirkjú-