Kirkjuritið - 01.04.1952, Blaðsíða 43

Kirkjuritið - 01.04.1952, Blaðsíða 43
SPÁMENN GAMLA TESTAMENTISINS 107 það að þóknast þeim, sem spurði. Ritspámennirnir birtu þjóðinni vilja Guðs án þess að vera spurðir. Boðskap sinn birtu þeir með ýmsu móti. Þeir tóku til máls á hátíðasam- komum eða öðrum mannamótum. Sumt í ritum spámann- anna er meðal þess fegursta, sem þekkist í hebreskum kveðskap. Þeir létust stundum vera forsöngvarar. Tóku upp bragarhætti slíkra og látbragð. En er menn varði niinnst komu orð Guðs og dómurinn. — Sérkennilegust er þó framkoma spámannanna, er þeir boða vilja Guðs nieð svo nefndum táknrænum athöfnum. — Spámennirnir gáfu börnum sínum nöfn, sem fólu í sér ákveðinn boð- skap. Sú nafngift var táknræn athöfn. Hósea átti þrjú börn. Þau báru öll táknræn nöfn. Dóttirin hét Lo-Rukama, en það þýðir Náðarvana. Annar sonanna hét Ló-amnu, — »ekki minn lýður“. Nöfnin gefa til kynna þá skoðun spá- niannsins, að Guð hafi útskúfað þjóð hans. Hún er náðar- vana og ekki lýður hans (Hós. 1, 2—9). — Ezekíel, en hann gerðist spámaður meðal lýðsins í herleiðingu aust- nr í Babyloníu á fyrri hluta 6. aldar, — framkvæmdi tákn- raena athöfn. Hann rakar hár sitt og skegg og skiptir í þrjá hluta. Hann brennir einn hlutann, annan saxar hann sundur með hníf, en lætur þann þriðja dreifast með vind- iuum. — fbúar Jerúsalem skulu hljóta svipuð örlög, þegar Babyloníumenn leggja borgina undir sig (Ezk. 5). Jere- uiía lítur sömu augum á ástandið. Þess vegna gengur hann r*rn götur borgarinnar með tréok á herðum. Júdamenn uiunu verða að gangast undir okið (Jer. 28). Þannig uiaetti tilfæra fleiri dæmi, þótt eigi verði gert hér. Spámenn Israels voru rödd Guðs meðal þjóðarinnar. þeir stóðu við hlið fólksins í lífsbaráttu þess, ávítandi eða áminnandi. Því fylgist saga þjóðarinnar og saga ritspá- mannastefnunnar að. Segja má, að boðskapur spámann- anna fylgi kröfum tímans. Ytri ástæður jafnt sem innri koma til greina. Ritspámennirnir starfa þrjú ólík tímabil 1 sögu Israelsþjóðarinnar. Spámannastefnan ber þesa greinileg merki. Hún er önnur fyrir herleiðinguna til Baby-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.