Kirkjuritið - 01.04.1952, Blaðsíða 14

Kirkjuritið - 01.04.1952, Blaðsíða 14
78 KIRKJURITIÐ til Guðs ríkis. Og af móður vörum og föður var okkur fyrst kennt það, sem hann hafði boðið, og að biðja hann og föðurinn á himnum — já, biðja með bæninni hans. Þannig barst til okkar sama kallið sem af vörum Jesú til Filippusar: Fylg þú mér. Bernskuárin liðu. Okkur var kennt meira og meira um Jesú Krist, ævi hans og störf. Við lærðum orð hans. Við sáum hann að vísu ekki með sama hætti og Filippus. En við fengum að líta guðlegar myndir. Með þeim hætti sáum við kærleiksverk hans og kraftaverk, heyrðum hann tala líknarorð og huggunar, tókum undir játningu Péturs: Þú ert Kristur, sonur hins lifanda Guðs. Hétum honum ævi- tryggðum við fermingu okkar. Gengum að borði hans eins og hinir tólf, þágum brauðið og vínið, er minnti okkur á líkama hans og blóð, sem fyrir okkur væri gefið, og gerðum þetta í hans minningu. Já, við fengum jafnvel meira að sjá en Filippus hafði enn séð við skilnaðarmáltíðina. Við horfðum á hetju Guðs deyja á krossi. Við litum morgunroðann yfir gröf hans í garði Jósefs frá Arímaþeu hinn fyrsta kristna páskadag og sáum páskasólina renna upp og skrifa geislum sínum um loft og láð og lög dýrðarkveðjuna frá Kristi sjálfum: Ég lifi og þér munuð lifa. En þrátt fyrir allt þetta hefir fylgd okkar við Krist orðið grátlega aum. Hversu oft höfum við brugðizt hon- um, hrasað, fallið? Hversu oft höfum við tekið stundar- nautn og stundarhag fram yfir hann? Hversu oft hefir hreinleikinn í lífi okkar, fegurðin og kærleikinn orðið að lúta í lægra haldi? Og það, sem er ef til vill sárast af öllu: Dáðlítil eða dáðlaus göngum við eins og í svefni og draumi um leiðir þessa lífs um heilaga jörð, sem á í raun og sannleika að verða Guðs rki. Vissuna vantar, festuna, öryggið, grundvöll starfanna, þróttinn, kjarkinn, djörfung- ina til að horfa glöð á viðfangsefni og ráðgátur lífs og dauða. Ljósið í okkur hefir oft verið myrkur, tóm í hjart- anu, þar sem Kristur skyldi vera.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.