Kirkjuritið - 01.12.1953, Blaðsíða 52

274
KIRKJURITIÐ
traust og hylli fólksins með sinni fögru og alúðlegu fram-
komu.
í tíð biskupsins hafa sjóðir þeir, sem varðveittir eru við
embættið, mjög vaxið og þeim stórlega fjölgað. Munu
þeir nú vera alls talsvert á annað hundrað.
Hér skal getið nokkurra hinna stærstu, nefnd eign þeirra
í árslok 1938 og árslok 1952:
1938
Kr.
1. Hinn almenni kirkjusjóður . 406.351.60
2. Prestsekknasjóður ........... 84.405.99
3. Prestakallasjóður ......... 3.760.30
4. Fæðingargjafasjóður Isl. . . —
5. Fyrningarsj. prestssetra . . . ca. 19.800.00
1952
Kr.
2.133.278.08
221.733.36
634.739.27
232.755.66
433.957.08
Læt ég þetta nægja til þess að sýna hinn öra vöxt sjóð-
anna við embættið á þessu tímabili.
Ný sálmabók fyrir þjóðkirkjuna var samin og gefin út
í biskupstíð herra Sigurgeirs. Var hann formaður nefndar
þeirrar, er vann að endurskoðun eldri sálmabókarinnar og
útgáfu hinnar nýju.
Ekki má láta ógetið hins mikla starfs biskupsins að því,
að kynna íslenzku kirkjuna út á við og tengja hana traust-
ari böndum en áður við aðrar kirkjur, ekki aðeins á Norð-
urlöndum og í Evrópu, heldur og í Ameríku. Árið 1944
fór hann sem fulltrúi íslands vestur um haf til þess að
sitja 25. þing Þjóðræknisfélags Islendinga í Vesturheimi.
Ferðaðist hann víða um og flutti erindi og messur. Varð
sú för mjög til þess að efla samband og samskipti íslenzku
kirknanna vestra við móðurkirkjuna hér, báðum til gagns
og heilla.
Árið 1947 sat biskupinn ásamt prófessor Ásmundi Guð-
mundssyni, formanni Prestafélags Islands, allsherjar
kirkjuþing í Lundi í Svíþjóð, þar sem gengið var frá stofn-
skrá fyrir Heimssamband lúterskra kirkna (Lutheran
World Federation), og gjörðist íslenzka þjóðkirkjan með-