Kirkjuritið - 01.02.1956, Blaðsíða 11

BOÐSKAPUR KIRKJUNNAR
57
mikil. Nú sé ég betur djúpa alvöru þessarar hreyfingar og hrein-
an, hugprúðan vilja til að breiða út Guðs ríki og hnekkja veldi
heiðninnar og háskalegum áróðri um allan hnöttinn. Hreyfingin
á glöggvan skilning á því, að engin leið er fær til bjargar
mannkyninu önnur en afturhvarfið. Skipulagning, sáttmálar og
bandalög stoða ekki, nema mennirnir sjálfir batni. Vér eigum
blátt áfram ekki ráð á því að vísa þessari hreyfingu á bug með
kulda og kæruleysi. Vér ættum miklu heldur að þiggja hjálp
hennar og hvatningu. Og vér munum kynnast mönnum, sem vita,
hvað þeir vilja, eru brennandi í anda, fylltir sönnum, hreinum
krafti og gleði, svo að vér minnumst ósjálfrátt orðanna í spá-
dómsbók Jesaja:
„Ungir menn þreytast og lýjast og æskumenn hníga, en þeir,
sem vona á Drottin, fá nýjan kraft. Þeir fljúga upp á vængjum
sem emir, þeir hlaupa og lýjast ekki, þeir ganga og þreytast ekki.“
Já, vér verðum að sameinast öll, sem viljum, að kristindómur-
inn sigri heiðnina á jörðu, öll, sem viljum að kynslóðin unga
verði alin upp í anda friðar og kærleika, en ekki sjálfselsku, hat-
urs og hefnigirni. Allir verða á veginum hættulega að snúa sér
til Krists af öllu hjarta, taka sinnaskiptum og trúa á fagnaðarer-
indið um komu Guðs ríkis.
Vissulega eru Norðurlandabúar kallaðir af Guði til þess að
verða útvaldar þjóðir hans. Og kirkja vor á að vera þjóðkirkja
1 þeirri merkingu, að hver einstaklingur þjóðarinnar finni það
vera skyldu sína að starfa fyrir hana, og prestsdómurinn almenni
á að tengja alla saman. Á þann veg eiga þjóðir vorar að flytja
öUu mannkyninu kristilegan boðskap og berjast góðu barátt-
unni fyrir ríki friðarins og kærleikans á jörðinni.
Kom þú, drottinn Jesús.
ÁSMUNDUR GUÐMUNDSSON.
Negri kvartaði yfir því í bæn sinni, að sér væri meinað að sækja tiltekna
Urkju sakir þess, hvernig hann væri á litinn. Drottinn gaf honum þetta
svar: „Taktu þetta ekki nærri þér, Rastus minn! Ég hefi reynt að komast í
þessa kirkju frá því að hún var byggð, en það hefir nú ekki tekizt ennþá“.