Kirkjuritið - 01.02.1956, Blaðsíða 37

Kirkjuritið - 01.02.1956, Blaðsíða 37
KIRKJULXF í RÚSSLANDI 83 ríki, þar sem valdhafarnir geta daglega sagt frá nýjum framförum og nýj- um undrum, er allir geta séð og þreifað á, hljómar að staðaldri rödd, sem a djúpan hljómgrunn í rússneskri menningu og þjóðarsál. Rödd, sem alltaf hefir kjark til að endurtaka orð meistarans um, að „maðurinn lifir ekki á brauði einu saman, en af sérhverju orði, sem framgengur af Guðs munni.“ Erik Jensen. (G. Á. þijddi.) Afkristnun. Blað nokkurt hermdi eftirfarandi orð eftir miklum sagnfræðingi og sál- fræðingi 19. aldar, sem raunar gróf sjálfur mjög undan trúhlýðni lærðra °g leikra: „Daginn þann, sem trúarbrögðin missa hald sitt á heiminum, verður óumræðilegt siðgæðis- og ef til vill einnig vitrænt afturkast. Vér getum Verið án trúarinnar, sakir þess að aðrir eiga hana fyrir oss. Trúleysingj- amir fljóta með fjöldanum, sem er meira eða minna trúaður. En daginn þann, sem fjöldann skortir hinn hvetjandi trúarstyrk, munu jafnvel hinir hugrökkustu sækja fram titrandi á beinunum.“ .... Þegar ég rakst á þessa litlu úrklippu, var mér ljóst, að þama er uutíðarástandinu lifandi lýst. Alhir fjöldinn hefir týnt hinni brennandi trú a yfirráð andlegra verðmæta. Það skiptir raunar næsta litlu máli, — frá heimssögulegu sjónarmiði, — þótt prófessorar, landshöfðingjar, bankastjórar °g verksmiðjueigendur týni trúnni á Guð. En vei oss, — þegar allur fjöldinn ^efir tapað trúnni á öll andleg verðmæti. Eg man eftir ósköp barnalegum ráðherra, — hann hafði áður verið bæði vísindamaður og prófessor, — og hann var alveg ótrúlega hreykinn og upp uieð sér af guðleysi sínu. Ilann hafði það fyrir fasta venju, að staglast á því, að hann tryði á lífið en alls ekki á Guð. Þegar hann varð svo ráðherra °g átti að vinna embættiseið sinn, varð hann auðvitað, — enda ennþá ánægð- ari með sjálfan sig en nokkru sinni áður —, að láta starfsbræður sína vita, að hann tryði hvorki á Guð né ódauðleika sálainnar. En að sjálfsögðu v«eri hann neyddur til að vinna eiðinn. Eftir athöfnina mælti skrifstofu- sijórinn hans þessi óumræðilega sönnu orð um sinn nýja yfirmann: „Það skiptir auðvitað engu máli, hvort X ráðherra trúir á Guð eða ekki. Það Versta er, að Guð trúir ekki á X ráðherra.“ Já, vinir mínir þetta er mergurinn málsins.Það hræðilega er, ef við erum visin tré .... Sven Lidman.

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.