Kirkjuritið - 01.02.1956, Blaðsíða 4

Kirkjuritið - 01.02.1956, Blaðsíða 4
Sálmur Það bíður vor allra ertið tör um æfinnar grýttu leiðir. Og víst er á gæðin veröld spör en vegir glötunar breiðir. Hver mildar þá heimsins myrku kjör og mannlegu böli eySir? Hver þerrar hin beisku tregatár og trúna í brjóstum vekur? Hver mýkir hin djúpu mannlífssár og myrkrið á ílótta rekur? Hver verndar oss gegnum öld og ár og alla í íaðm sér tekur? Hver heyrir þann storm, er sterkast hvín og stjórnar á báruvegi? Hver geíur þér kjark og gætir þín, svo glepja þig ekkert megi? Hver leiðir svo börnin litlu sín til ljóssins írá björtum degi? Og loks, þegar hinzti dagur dvín, á djúpiS leggurSu svarta. Hver veitir þá styrk og vitjar þín og vekur þér trú í hjarta, sem auganu getur innri sýn um eilífðarríkið bjarta?

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.

Aðgerðir: