Kirkjuritið - 01.02.1956, Blaðsíða 41

GEOFFREY FRANCIS FISHER
87
sá er munur á okkur, Danny, að þér eruð alltaf að spreyta yður
á að segja eiijhverja fyndni. En ég segi hana aldrei, nema hún
hrökkvi ósjálfrátt út úr mér.“
Arið 1945 varð dr. Fisher eftirmaður hins fræga Williams
Temples á erkibiskupsstólnum í Kantaraborg. Sá 99. í röðinni
þar. Töldu margir, að honum myndi veitast erfitt að fylla hið
opna skarð. Og einhvern tíma stóð líka í Sunday Times: „Senni-
lega veltir dr. Fisher því á stundum unarandi fyrir sér í auð-
mýkt sinni, að hann skuli nú sitja í sæti heilags Ágústínusar.
En þá er hann eflaust líka svo raunsær, að játa það fyrir sjálfum
sér, að það sé ekki hægur vandi að benda á neinn, sem sé nú
færari til þess.“
Margt stuðlar líka að því, að dr. Fisher hefir sífellt vaxið
að áliti og í hylli sem höfuðbiskup ensku kirkjunnar. Hann tek-
ur m. a. mikinn þátt í einingarstarfinu og styður Alkirkjuhreyf-
inguna af megni. Af sömu rót sprettur áhugi hans á að efla sam-
skipti ensku kirkjunnar og ýmissa annarra kirkna, t. d. á Norð-
urlöndum, einnig vorrar. Hann er og umburðarlyndur í garð
þeirra, sem hafa ólíkar skoðanir, svo sem kaþólskir.
Einnig er hann skilningsríkur og hógvær gagnvart þeim, sem
hafa aðrar stjórnmálaskoðanir. Einhvern tíma bar það á góma
í lávarðadeildinni, að „rauði dómprófasturinn“ í Kantaraborg,
dr. Hewlett Johnson, gerði ensku kirkjunni skaða með því að
flagga með kommúnistiskum skoðunum sínum erlendis. Biskup
svaraði því á þessa lund: „Það er nú svona, að þegar hann er
heima, þá sárlangar mig til að hann*sé erlendis, en þó þrái ég
það ennþá heitar, að liann sé heima, þegar hann er erlendis.“
Mjög jók það vinsældir erkibiskups, er hann krýndi Elísabetu
II. með miklum virðuleika, en án allra öfga eða hégómleika.
Eins hefir hann lagt mikla stund á að treysta sambandið við
kirkjur samveldislandanna. Enginn enskur erkibiskup hefir ferð-
ast neitt nándarnærri jafnmikið, enda hægara að komast um
hnöttinn nú en áður. Dr. Fisher hefir farið til flestra samveldis-
landanna, og um fleiri lönd. Hvar vetna hefir hann látið eins
°g heima hjá sér, og getið sér vinsælda. Á Nýja Sjálandi brýndi
hann að landssið þar nef sitt, sem er stórt og mikið, á nefjum