Kirkjuritið - 01.02.1956, Blaðsíða 23

PXSTLAR
69
Fögur ummæli.
Þegar Clement Attlee lét af stjórn verkamannaflokksins enska
i vetur, lét Church of England Newspaper svo um mælt, að fáir
stjórnmálamenn hefðu sett sér jafnskýra stefnuskrá. Og varla
nokkur fylgt henni eins trúlega. Þetta er minnisvert ekki sízt
nf því, að blaðið hallast að íhaldsflokknum. Og hér var mælt af
sanngirni, en ekki sakir hins fornkveðna, að góður sé hver geng-
inn.
Þótt Winston Churchill ynni í vissum skilningi orustuna um
England, er margra mál, að Clement Attlee hafi markað dýpri
°g farsælli spor í þjóðarsögunni, sakir heilladrjúgra áhrifa sinna
bl almennra hagsbóta landslýðnum.
Ungur flutti Attlee sig, ef svo mætti að orði kveða, til alþýð-
unnar og hefir alla tíð síðan þokað fram margs konar umbótum
nieð hyggindum og þrautseigju. Hann átti líka víðsýni og sið-
ferðisþrek til að viðurkenna, að nýlendupólitík stórveldanna
ætti ekki rétt á sér, og lét Indverja ná rétti sínum á friðsamleg-
an hátt.
Sagan hermir frá of mörgum, sem til valda hafa barizt sjálf-
um sér til auðs og upphefðar. Því er gott að minnast hinna,
sem áttu þá hugsjón, að verða frömuðir lýðsins og landi sínu til
blessunar, — og tókst það. Og ráðamenn stórþjóða eru þeirn
niun meiri menn sem þeir eru réttlátari í garð hinna, sem minni
eru fyrir sér.
Gunnar Árnason.
Enskur iðjuhöldur kvað eftirfarandi hafa gefizt sér bezt í öllum vanda:
>=Ef þú fæst við mikil vandamál, sem þú sér enga lausn á, skaltu taka þig
UPP °g líta á þau úr fjarlægð. Horfa á þau utan frá, eins og þau kæmu
sjálfum þér ekkert við. Og þegar þér hefir orðið lausnin ljós, séð úr fjar-
I®gðinni, skaltu fara og framkvæma hana. 'Þetta geri ég ævilega. Oftast
*er ég í skemmtisiglingu eða í veiðiför".