Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.01.1960, Blaðsíða 11

Kirkjuritið - 01.01.1960, Blaðsíða 11
KIRKJURITIÐ 5 hvort tveggja væri þér gefið, hversu mikil sem umsvif þín kunna að hafa verið til þess að búa um þig og þína. Þar var gimsteinn, sem gekk þér úr greipum. Og ef þú hefur engan tíma handa sálu þinni, þá áttu allslausa sál, þegar til á að taka, hún er glötuð þér, eilífð hennar runnin þér úr greipum með tímanum, sem þú sviptir hana. Þar var meira en gimsteinn í boði, þar var um allt að tefla. Tíminn er lífið, sá tími, sem vér eigum hver fyrir sig, það gildi, sem vér gefum honum, er lífsgildið sjálft. III. Þú þokast í dag framhjá áfangamerki á ævivegi þínum. Sá vegur er ráðinn að baki að ýmsu leyti og þó mjög á huldu um margt og alls óræður framundan. Þú veizt ekki, hvaðan þig bar né hvert þig ber, nema þetta, að þú fæddist einu sinni af skauti móður, sem máski er þegar til moldar vígð, og þú hverf- ur bráðum sjálfur í moldarskaut eins og hún. En áfangamerkið, sem þú ferð hjá í dag á vegi tímans, hefur áletrun. Þar er skráö eitt nafn. Hugsaðu þér, að þú sért á ferðalagi, á óþekktum slóðum, á undarlegum vegi staddur, í dularfullu og margræðu umhverfi. Þú veizt ekki, hvernig eða hvers vegna þig hefur borið hér að, veizt ekki, hvaða afl það er, sem sogar þig áfram, veizt ekki erindi þín, veizt aðeins þetta eina, að framundan er veggur, sem innan stundar opnast og þú gengur inn í hann, eins og sá, sem í þjóðsögunni villtist í göngunum og gekk í vegginn. Þú getur ekki snúið við, þú finnur engar útgöngudyr, nema þess- ar einu, vegginn, sem lokast á eftir einum af öðrum og bráðum gleypir þig. Og hugsaðu þér nú, að þig beri þar að, sem letrað stendur nafn, nafn, sem þú kannast við, sem þú heyrðir ein- hvern tíma í bernsku, nafn, sem móðir þín nefndi, þegar mikið lá við, nafn, sem er umvafið jólabirtu og páskaljóma, nafn vin- ar. já, ástvinar. Þær stöðvar, sem þú ert staddur á, eru hans nieð einhverju móti, hann hefur verið þar fyrri, hann hefur gengið um þetta völundarhús og sett sitt fangamark á það, hann er þar, hann á þar ítök, eign, heimili, hann ræður fyrir hér. Það myndi fara fagnaðaralda um huga þinn í þessum spor- um, þú ert öruggur, þér er borgið, ef þú finnur þennan vin, sem hefur skráð nafn sitt hér til þess að minna þig á, til þess að
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.