Kirkjuritið - 01.05.1961, Blaðsíða 17

KIRKJURITIÐ 207
legur tími 45 mínútur, og skyldi |)ó oft skipt um efni og mik-
ið af söng.
Hafið allt undirbúið fyrirfram, svo að aldrei verði neitt liik
eða töf og látið ekkert viðfangsefnið valda leiða og eftirtektar-
leysi. Allt efnið skal miðast við liugarheim og þroska þeirra,
sem á hlýða. Predikun í barnaguðsþ jónustu er afar varliuga-
verð nema í samtalsformi. Og sé flutt raunveruleg predikun
íetti bún ekki að vera lengri en í fimrn til sjö mínútur. Hins
vegar mega sögur taka lengri tíma, en þó með söng á milli at-
t'iða. Bezt er að flétta boðskapinn sem mest í sögur, sem eru
frá því áhugasviði og reynslusvæði, sem stendur bömunum
nærri. Atburðir úr þeirra eigin umhverfi og lífsreynslu, geta
verið mikilsverðar dæmisögur fyrir þau, en varast ber samt að
það verði of persónulegt eða einstaklingsbundið nema sér-
staklega standi á. Betra að velja þá sögu, sem snertir bið sama.
Barnafræðari í kristnum boðskap þarf að ciga safn af smá-
sögum við barna hæfi í bókum og huga. Og vel skal þess einnig
gætt að eyðileggja ekki ábrif sögu eða frásagnar með löngum
og óljósum útleggingum og vangaveltum. En bitt er jafn nauð-
synlegt að segja örfá orð, kanske eina setningu á undan eða
eftir frásögninni til að undirstrika aðalatriði og koma lienni
í samband við aðalumræðuefni dagsins.
Veljið orð og ritningarkafla, sem ekki eru alltof torskilin
°g fjarlæg, þegar lesið er úr Ritningunni fyrir börnin. Og
umfram allt kennið þeim að þekkja Jesúm sem bezta bróður-
inn, án allra guðfræðilegra bollalegginga og helgislepju. Og
ska] þó ekkert sagt neinum til ámælis, því öll viðleitni er
virðingarverð.
Allt, sem sagt er og sungið, þarf að vera einfalt og látlaust
°g á máli, sem börnin skilja. En samt verður að gæta þess á
l'inn veginn, að málið sé ekki of einfalt og flatt, væmið eða
sineðjulegt. Það má livorki vera „Litla-gulu-hænumál“ eða
viðkvæmnismærð í stíl við „Herópið“ eða „Barnablaðið“, svo
að einbver dæmi séu nefnd. Og eru þó oft góðar greinar og
sögur í þessum blöðum, ef skipt er ofurlítið um búning og
flutning.
Samt er það ekki formið og málið, sem mestum vanda veld-
Ur, beldur verður það að segjast svo sem er, að orð og bugtcik
Biblíugreina og trúfræði eiga oft lítið bergmál og enn minni