Kirkjuritið - 01.05.1961, Blaðsíða 21

KIRKJURITIÐ
211
En þar urðu þeir óneitanlega fyrir vonbrigðum. Ófriðar-
bylgjan skall á þorpinu eins og brimgarður. Fyrst kom fjöldi
flóttamanna. Og þeim tóku þeir með þessum orðum í liuga:
»Ég var gestur og þér liýstuð mig“. Seinna var fólkið flest flutt
á brott og þorpið að kalla jafnað við jörðu. Eftir vopnahléið
burfu binir gömlu íbúar aftur, — þeir, sem lifað liöfðu af
ógnirnar. Þeim fór þá líkt og Israelsmönnum þegar þeir komu
úr útlegðinni. Þeir liófust lianda um endurreisn þorpsins og
endurvakningu lífsins í sama anda og áður: Guðstrausti og
hlýðni við boð Krists. Þorpið livað enn í dag vera líkast grænni,
friðsælli vin (óasa) imian um liinar miklu lierstöðvar á Okin-
awa.
Amerískur bifreiðarstjóri, sem eitt sinn ók sögumanninum
um þorpið, gat ekki orða bundizt, þegar honum varð litið þar
;l einn sprengjugýginn, sem æpti svo í þessu andrúmslofti:
>,Vera má aS vi8 notum skökk vopn vi8 a8 umbreyta veröld-
inni“. — Vera má að svo sé ekki aðeins um stríð og margs kon-
ar aðra framkomu kristinna þjóða — heldur líka sumar starfs-
aðferðir kirkj unnar, liér sem annars staðar. Vera má það!
Osamræmi
Skólavist barna og unglinga verður æ lengri. Langskólanámi
°g sérmenntun lýkur oft ekki fyrr en menn eru meira en þrí-
tugir, búnir að lifa hálfa ævina. Þannig er að einum þræði
btið svo á að nauðsynlegt sé að menn búi sig sem rækilegast
undir lífið.
En að öðrurn hefur mannlífið aldrei verið meira vanmetið
°g lítilsvirt en á þessari öld. Þess eru engin dæmi í sögunni,
aö' jafn gífurlegar mannfórnir liafi verið færðar um víða ver-
uld. Ofsóknum og styrjöldum linnir ekki. Undanfarið befur
1 tilefni af Eiclimanns-málinu verið sagt frá útrýmingu Gyðinga
a styrjaldarárunum, frá morðum og hermdarverkum í Angóla,
Alsír, Laos — fyrir utan alla bardagana. Nei, mannslífið er
víða ekki metið meira en flugunnar nú á dögum.
Og það er lieldur ekki talið svo ýkjamiklu lengra. Sú skoð-
l,n hefur grafið um sig í hinum „kristna“ beimi síðustu ald-
lrnar. Sá andi og lífsskilningur ríkir óneitanlega í flestum
binum æðri skólum. Flestir koma þaðan kalnir á Iijarta í