Kirkjuritið - 01.05.1961, Blaðsíða 26

Sumarið
SlJMARlÐ er komið. Enn einu sinni hefur ljósið unnið sig-
ur yfir myrkrinu, lífið sigrar dauðann. Enn einu sinni fáum
við að líta þá upprisu lífsins, sem ávallt fyllir sál vora fögnuði,
gleðinni yfir kraftaverkum skaparans.
Það er í eftirvæntingu vordaganna, sem vér þreyjum þorr-
ann og góuna, alla liina myrku og þungu nótt skammdegisins.
Ef vér ekki væntum aftur ljóssins og langdegisins, livernig
mættum vér þá aftur liorfast í augu við framtíðina, livaða von
eða gleði væri þá möguleg?
En nú vitum vér að lögmál náttúrunnar eru óbrigðul, þó
að á ýmsu gangi með veðurfarið. Vér vitum að öllu myrkri linn-
ir, öll él styttir upp, aftur kemur sumarið méð fleytifullan
bikar livers kyns gæða, þó að dauðans hönd leggist yfir í bili.
Undir klakanum brumar ungt og nýtt líf. Náttúran var aðeins
að kasta ellibelgnum.
Hvílíkur stórkostlegur trúarlærdómur, ef vér aðeins höfum
augu til að sjá og evru til að hevra! Hvílík ástæða til bjart-
sýni! Hvarvetna gihlir þetta sama lögmál um alla tilveruna.
LyftiS upp höfSum ySar
1 ævafornum texta Lúkasarguðspjalls (Lúk. 21, 20—33),
sem tekinn er úr einni af þeim ræðum, sem fjalla um kom-
andi tíma, er talað um margs konar þrenging, sem dynja
muni yfir heimsbyggðina. Meðal þjóðanna mun verða ang-
ist og ráðaleysi, og menn munu gefa upp öndina af ótta og
kvíða yfir þeirn atburðum, sem verða munn. En skyndilega
kemur svo annar tónn í boðskapinn. Við lærisveina sína seg-
ir Jesús: Þegar allt þetta tekur að koma fram, þá réttið úr
yður og lyftið höfðum yðar, því að lausn yðar er í nánd.