Kirkjuritið - 01.05.1961, Blaðsíða 30
220
KIRKJURITIÐ
En liinir fyrstu lærisveinar væntu endurkomu drottins á
jörðina. Rættist sú von?
Kristur er í raun op veru alltaf að koma til jarðarinnar í
livert sinn og anda lians og kenningu er veitt viðtaka í sálum
mannanna. Hér er það ekki duftið, lieldur andinn, sem máli
skiptir. Því að maðurinn er ekki fyrst og fremst nokkur kíló
af kjöti og beinum, heldur það sem liann hugsar og vill. Þetta
sagði Jesús sjálfur, er hann stóð fyrir dómstóli æðstu prest-
anna: „Upp frá þessu munuð þér sjá mannssoninn sitja til
liægri handar máttarins og koma í skýjum liiminsins“.
Koman til endurlausnar og dóms er ekki atburður, sem ein-
livern tímann mun ske og einu sinni við endalok tímanna.
Það er atburður, sem alltaf liefur verið að ske, frá því að
Kristur dvaldi á jörðinni, og mun lialda áfram að gerast, þang-
að til ríkið er að fullu stofnað, og andi hans verður allt í öllu.
Fyrir dómstóli lians stöndum vér liverja stund í ófullkom-
leika vorum. Og í hvert sinn, sem vér lyftum höfðuni vorum
til lians í bæn um leiðsögn og hjálp til betra lífernis, kemur
liann til móts við oss í skýjum himins með mætti og mikilli
dýrð. Armleggur guðdómsins er stöðugt útréttur, hjálpræðið
er oss boðið og veitt, livenær sem vér emm reiðubúnir að trúa
á það og veita því viðtöku. Þetta er hinn mikli fagnaðarboð-
skapur kristindómsins og hin furðulegustu sannindi tilverunn-
ar.
Trúin flytur fjöll. Hún gefur oss það, sem vér biðjum um.
Hún gefur oss gæði jarðarinnar, ef vér biðjum um þau. Hún
gefur oss líka liin æðstu gæði: líf og anda Guðs, ef vér förum
fyrir alvöru að trúa á það og biðjum um það.
Kristur kemur í skýjum himinsins, það er að segja: andi
hans og vilji, til að stofna ríkið á jörðu, þegar mennirnir loks-
ins skilja, að liann liafði orð liins eilífa lífs. Þegar þeir biðja
af alhug: Kom þú, drottinn Jesús!
Dómurinn
Hvernig munum vér standanst í dóminum, eru hugsanir vor-
ar og atliafnir í samræmi við vilja Krists, erum vér með hon-
um eða á móti lionum?
Þetta eru spurningar, sem hver einstakur maður og mann-