Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.01.1965, Side 67

Kirkjuritið - 01.01.1965, Side 67
KIRKJURITIÐ 61 skilinn þessum dómi, eru liinir nógu margir til að skapa þjóð- lífssvipinn. Erfitt er að neita því, að kröfur íslendinga á mörgum svið- um ern farnar að ganga langt úr hófi fram. Hér fjarlægjast nienn meir og meir hið liófsama, einfalda líf. 1 stað þess kem- nr hávaði og hraði, — meira nautnalíf, — og í kjölfar þess taugaveiklun og margs kyns óáran í þjóðlífinu. Oft má furðu gegna, hversu digurharkalega surnir tala fyrir nnuin þessarar litlu þjóðar. Hér skal margt vera mælt á sama niælikvarða og hjá milljónaþjóðum. Og þegar vitað er, að nieira en liehningur mannkynsins býr við sult og seyru, en fslendingar aftur á móti í velsæld um nokkurra ára skeið, þá ^refjast sumir þess m. a., að áfengi sé Iiaft til sölu sem víð- ast á landinu — og enn hærra er kallað á áfenga ölið, — allt sh'kt er heimtað til viðbótar öðrum vellystingum. Með þessu °g öðru slíku er þjóðinni ætlað að bæta við menningu sína. En okkur ætti nú að vera orðið nokkurn veginn Ijóst, hvers Eonar menning fylgir í kjölfar áfengisins. rnisum hefur þótt nóg um, hversu mikið liefur dregið úr verðgildi íslenzku krónunnar liin síðari ár. En þó veldur mörg- l|in enn meiri áhyggjum, ef manngildi þjóðarinnar er á niður- leið, eins og margt bendir til. Þess vegna lilýtur Jiessi brennandi spurning að knýja á dyr °g krefjast svars: ^Hvaða leið skal farin til að koma þjóðinni inn á braut hóf- seini og einfaldara lífs og láta liana hætta að dansa svo æðislega kringum gullkálfa og lifa í glaumi nautnalífs?“ Svo sem vonlegt er, fær æskan margt orð í eyra og harða dónia. Þó að ég vilji ekki af henni Jivo, svo að hún standi l'rein eftir, er lienni nokkur vorkunn. Sé málið krufið til •nergjar, Verðum við að viðurkenna, að þarna er hún aðcins að sýna, að hún er námfús og fljót að tileinka sér ósiði hinna fullorðnu. „Auðlærð er ill danska“, og „Það nema hörn, sem á bæ er títt“. — En ekki meira um Jiað. V. Yinsir spyrja hvor annan: Hvað skal nú til varnar verða vorum sóma? I seinni tíð liafa sumir reynt að slá sig til riddara með því
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Kirkjuritið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.