Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.01.1965, Síða 67

Kirkjuritið - 01.01.1965, Síða 67
KIRKJURITIÐ 61 skilinn þessum dómi, eru liinir nógu margir til að skapa þjóð- lífssvipinn. Erfitt er að neita því, að kröfur íslendinga á mörgum svið- um ern farnar að ganga langt úr hófi fram. Hér fjarlægjast nienn meir og meir hið liófsama, einfalda líf. 1 stað þess kem- nr hávaði og hraði, — meira nautnalíf, — og í kjölfar þess taugaveiklun og margs kyns óáran í þjóðlífinu. Oft má furðu gegna, hversu digurharkalega surnir tala fyrir nnuin þessarar litlu þjóðar. Hér skal margt vera mælt á sama niælikvarða og hjá milljónaþjóðum. Og þegar vitað er, að nieira en liehningur mannkynsins býr við sult og seyru, en fslendingar aftur á móti í velsæld um nokkurra ára skeið, þá ^refjast sumir þess m. a., að áfengi sé Iiaft til sölu sem víð- ast á landinu — og enn hærra er kallað á áfenga ölið, — allt sh'kt er heimtað til viðbótar öðrum vellystingum. Með þessu °g öðru slíku er þjóðinni ætlað að bæta við menningu sína. En okkur ætti nú að vera orðið nokkurn veginn Ijóst, hvers Eonar menning fylgir í kjölfar áfengisins. rnisum hefur þótt nóg um, hversu mikið liefur dregið úr verðgildi íslenzku krónunnar liin síðari ár. En þó veldur mörg- l|in enn meiri áhyggjum, ef manngildi þjóðarinnar er á niður- leið, eins og margt bendir til. Þess vegna lilýtur Jiessi brennandi spurning að knýja á dyr °g krefjast svars: ^Hvaða leið skal farin til að koma þjóðinni inn á braut hóf- seini og einfaldara lífs og láta liana hætta að dansa svo æðislega kringum gullkálfa og lifa í glaumi nautnalífs?“ Svo sem vonlegt er, fær æskan margt orð í eyra og harða dónia. Þó að ég vilji ekki af henni Jivo, svo að hún standi l'rein eftir, er lienni nokkur vorkunn. Sé málið krufið til •nergjar, Verðum við að viðurkenna, að þarna er hún aðcins að sýna, að hún er námfús og fljót að tileinka sér ósiði hinna fullorðnu. „Auðlærð er ill danska“, og „Það nema hörn, sem á bæ er títt“. — En ekki meira um Jiað. V. Yinsir spyrja hvor annan: Hvað skal nú til varnar verða vorum sóma? I seinni tíð liafa sumir reynt að slá sig til riddara með því
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112

x

Kirkjuritið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.