Kirkjuritið - 01.02.1967, Side 9

KIRKJURITIÐ 55
að fræðimaðurinn liorfði tilsýndar á atburði sögunnar.
‘ agan er fyrst og fremst fortíðin, liið liðna, — það, sem er
,lni S;*rð gengið. Persónur sögunnar líða oss fyrir hugskots-
®Jonir eins og leikendur á afmörkuðu sviði, en sjálfir erum
'er niðri í salnum eða uppi á svölunum og virðum fyrir oss
i ao? sem gerist, eins og forvitnir áhorfendur. Það getur komið
oss hjálpað oss til skilnings á því, sem eftir kemur, en vér
ciuin ekki persónur í leiknum, ekki þátttakendur í þeim at-
'urðum, sem gerast. Og svo gat farið, að vér ættum örðugt með
^reina sambandið milli sögu og nútíðar, og finna, Iivað
°nKu liðnir athurðir biblíunnar kæmu oss við í dag. Þannig
'ar það engan veginn óeðlilegt, þótt hin nákvæma, sögulega
’annsókn yrði til þess að gera biblíuna fjarlægari nútímanum.
órstaklega leit út fyrir, að Gamla testamentið ætlaði nú að
iata minni þýðingu fyrir trúariðkanir og trúarhugsun nútím-
ans en verið hafði fyrr á öldum. Og jafnvel Nýja testamentið
'arð í margra augum fvrst og fremst bók hins liðna. Vér sjáum
\ar fólk, sem fæst við vandamál síns tíma, klæðist búningi
S1nnar aldar, talar mál sinnar sérstöku liugsunar, svo að varla
01 unnt að komast til skilnings á hinum fornu bókmenntum,
Utnia með allskonar vísindalegum tilfæringum, lijálparmeðöl-
jun og sögulegum gögnum. Nii hefir það alltaf verið kenning
j 11 kjunnar, að hin lielgu rit hefðu raunverulega þýðingu fyrir
"erja kynslóð, öld eftir öld, en væru ekki aðeins heimildir
U’n forna tíð. Ef samhengið milli biblíunnar og líðandi stundar
^rði rofið, hlaut það að hafa í för með sér þá liættu, að skorið
,a ri á sjálfa lífæð kristilegs trúarlífs, og kristinnar kirkju.
I a<’ var því næsta eðlilegt, að fram kæmi sú spurning, á hvern
latt hiblían væri eða gæti verið það, sem á útlendu máli kall-
ast -,aktue]“ fyrir vorn tíma. Það er þetta, sem á máli nútíma-
t-uðfræðinnar er nefnt „Vergegenvartigung“ eða „Actualiza-
Jí°U • E nkum liefir þetta orð verið notað í sambandi við
/a’ula testamentið, en þar má segja, að orðið liafi gjörbreyting
p 'i^horfum manna frá því sem var fyrir fáeinum áratugum.
‘ ^úrir Kr. Þórðarson kemur inn á það efni í stuttri, en
jttjúg fróðlégri og skemmtilegri grein, sem liann skrifaði í bók
?,rn’ sem árið 1961 var gefin út sem afmæliskveðja til há-
‘ úlans. Greinin nefnist ,-Nv kirkjuleg guðfræði“. Ég kem að
þessari
grein aftur, en kýs fyrst að nálgast efnið frá annarri