Kirkjuritið - 01.02.1967, Blaðsíða 22

68
KI R KJ URITIÐ
almennings á gildi opinberrar trúlofunar í þjóðfélagi voru nú
á dögum.
í þriðja þætti ritgerðarinnar er greint frá félagslegri atliuguD
varðandi fjölskylduna og Jijónabandið í íslenzku nútímaþjóð-
félagi. Ólijákvæmilegt var að takmarka sig við eitt ákveðið
bæjarfélag, og vann ég að þessari atliugun með viðtölum við
liðlega 60 fjöJskyldur, jafnframt því sem ég vann úr prest-
þjónustubókum, manntali, mannfjöldaskýrslum og fleiru.
Sem kunnugt er er tala óskilgetinna ltarna óvenju Jiá liér
á Islandi, en ókannað hefur verið, Jiversu mikill lduti þessara
Jtarna er óskilgetinn einungis að nafninu til, það er njóta ná-
vistar og umönnunar livors tveggja foreJdris sem í Jijúskap
væri. Við þessa atliugun kom í Jjós m. a. að af þeim 575 óskil-
getnu börnum lifandi fæddum í tilgreindu bæjarfélagi á ár-
unum 1946—1964 voru einungis 180 óskilgetin í þeirri félags-
lega mikilvægu merkingu, að þau nytu ekki foreldralieimilis.
Hin opinbera lala óskilgetinna barna yfir þetta tímabil var
30,6 af liundraði, en þessi tala lækkar niður í 9,6 af liundraði,
þegar undan eru skilin þau Jjörn, er njóta foreldralieimilis.
Greint er á milli þriggja mismunandi fjölskyldugerða, lijú-
skaparfjölskyldan, trúlofunarfjölskyldan og sambúðarfjöl-
skyldan. Með viðtölum mátti afla upplýsinga varðandi við-
liorf fólks og siðferðdegt mat, upplýsinga, sem eru mikilvægar
til skýringar á viðgangi fjölskyldugerða, sem um margt eru
séríslenzkt fyrirbrigði. Augljóst er, að skilningur almennings á
eðli opinberrar trúlofunar, einkum er lýtur að sambúð fyrir
lijónavígslu, er mjög mikilvægur í þessu tilliti.
í lokaþætti er fjallað að nokkru guðfræðilega um niður-
stöður liinnar félagsfræðilegu athugunar, en meginmál þess
þáttar er þó fólgið í tilraun til þess að leiða fram grundvallar-
viðliorf, sem ætlað er að sýna fram á þau órofa tengsl, sein
ríkja á milli kirkju og þjóðfélags, réttlætis Guðs og borgara-
legs réttlætis. Tekin er afstaða til þeirrar gagnrýni, sem kenn-
ingin um bin tvö ríki (Zwei — Reicbe — Lehre) liefur sætl
s. I. áratugi á meðal kunnra guðfræðinga (Gustav TörnvalL
Paul Althaus, Ernst Wolf, Hebnut Thielicke, Helntut
Gollwitzer, Thomas F. Torrance, Gerhard Ebeling, Dietrich
Bonboeffer, o. fl.), og kenningin umtúlkuð í Ijósi játningar-
innar um konungsveldi Krists (Königslierrscbaft Cbristi).